కవిత
తలుపు తెరవగానే, ప్రమీల లోపలకి వచ్చి, అక్కడ ఉన్న రవి,
రవళిలను చూసి, “మ్..వీళ్ళకు కూడా
అయిపోయిందా!?” అంది. “దిగ్విజయంగా..” చెప్పింది కవిత నవ్వుతూ. “ఇక
మనకి మిగలనివ్వరే వీళ్ళూ..” అంది ప్రమీల. “ఫరవాలేదులేవే,
అంతగా అయితే మనమే వేరేవాళ్ళని
చూసుకుందాం..” అంది కవిత నవ్వుతూ.
ఆమె మాటలకి రవి చిన్నబుచ్చుకుంటూ, “ప్లీజ్, అలా
అనకు ఆంటీ..” అన్నాడు. కవిత వాడి బుగ్గ
మీద కొట్టి, “సరదాగా అన్నాను లేరా.. ఇక మీరు బయటకు
పోయి, తయారయ్యి రండి. భజనలో కూర్చోకపోతే
బాగోదు.” అంది. సరేనని రవి,
రవళీ బయటకి పోయారు. ఆడాళ్ళిద్దరూ
పట్టుచీరలు సింగారించుకొని కిందకి చేరారు. కిందకి చేరిన వాళ్ళకి షాక్
తగిలేట్టు, అక్కడ వాళ్ళ మొగుళ్ళు
నవ్వుతూ దర్శనమిచ్చారు. “రేపు ఆదివారం, ఎల్లుండు
పండగ.
