రూంలోకి
పోయాడే గానీ, అమ్మ గురించే
ఆలోచిస్తున్నాడు. “అమ్మ కూడా తనలాగే
ఆలోచిస్తుందా! లేక తను కేజువల్
గా మాట్లాడుతుంటే, నాకు అలా అర్ధమవుతుందా!
ఎలా తెలుస్తుందీ!?” అనుకుంటూ, ఒక గంట తన
రూంలోనే గడిపి, నెమ్మదిగా కిందకి వచ్చి, హాల్ లో సోఫాలో
కూర్చొని, టీ.వీ ఆన్
చేసాడు. అలా అక్కడకి రావడంలో
వాడి ఆలోచన ఒక్కటే. “అమ్మకి
గనక తనలాంటి ఆలోచనలే ఉంటే, ఇందాక జరిగిన
మేటర్ ని బట్టి తప్పకుండా
వస్తుంది. ఎందుకంటే, ఆల్ రెడీ నాన్న
నిద్రపోయి ఉంటాడు.” అనుకుంటూ, క్షణాలు లెక్కపెడుతూ ఉండగా, అమ్మ పడక గది
తెరుచుకున్న చప్పుడు వినిపించింది. ఆ చప్పుడు వినగానే,
వాడి మొహంలో చిరునవ్వు వికసించింది. వెనకనుండి అడుగుల చప్పుడు దగ్గరవుతున్న సవ్వడి. ఆ అడుగులు సరిగ్గా
తన వెనక్కి వచ్చి ఆగాయి. అమ్మ
పలకరింపుకోసం ఊపిరి బిగబెట్టి ఎదురుచూస్తుండగా,
“ఏరా! ఇంకా నిద్రపోలేదా!?” అన్న
నాన్న గొంతు విని, ఉలిక్కిపడి
వెనక్కి తిరిగి చూసాడు.
