నా పేరు వెంకట్, మా పారెంట్స్ కి ఇద్దరు కొడుకులు, నేను చిన్నోడిని ఇంటర్ అయిపోయింది, మా పెద్దన్నయ రఘు, మాకు సొంత బంగారంగడి వుంది. నేను అప్పుడప్పుడు వెల్లేవాడిని, ఆదివారం రోజు కచ్చితంగా వెల్లేవాడిని. ఆ రోజు అన్న రెస్ట్ తీస్కోవడమో లేక బాకీలకు వెల్లడమో చేసేవాడు, నేను మా డాడీ మాత్రమె వుండేవాల్లం. ఆదివారం అంతగా బిజినెస్ జరగదు, అందుకే మార్కెట్ లో అందరు మధ్యాహ్నం వరకే షాప్ పెడతారు. ఒక ఆదివారం అలానే షాప్ కి వెల్లి కూర్చున్నా, షాప్లో టివి వుంది, అందులో క్రికెట్ మాట్చ్ చూస్తూ వుండగా..
డాడీ: నేను పెల్లికి వెల్లాలి, నువ్వు షాప్ త్వరగా క్లొస్ చేస్కొని వచ్చేయి. జాగ్రత్త...!
నేను: సరే డాడీ...!
అంటూ డాడీ ఇంటికి వెల్లిపొయాడు, 12:30 అయింది చుట్టూ షాప్స్ అన్నీ ఒక్కొక్కటిగా క్లోస్ చేస్తున్నారు, మాట్చ్ రసవత్తరంగా మారడంతో అట్టే కూర్చున్నా. తీరాచూస్తే 1:30 అయింది, మిగిలిన మాట్చ్ ఇంటికెల్లి చూడచ్చు, అన్ని షాప్స్ క్లోస్ చేసేసారు. అనుకుంటూ షాప్ అంతా సర్దేసాను. షెటర్ వేస్తుండగా ఒకావిడ హుఠాహుటిన వచ్చి..
ఆవిడ: లేడీస్ రింగ్స్ వున్నాయ బాబూ..?
నేను: వున్నాయి కాని షాప్ క్లోస్ చేసేసాము.
ఆవిడ: ప్లీస్ బుజ్జి పెల్లికి వెలుతున్నాను, అర్జెంట్...!
ఆవిడను చూస్తుంటే మిడిల్ క్లాస్ ఆంటీ లాగ పెల్లికి వెల్లేందుకు తగ్గట్టుగా కొత్త చీరలొ రెడీ అయి వుంది, రంగులో బ్రాహ్మైంస్, అందంలో ముస్లిం, వేశధారన లో సంస్క్రుతి. నాటు భాషలో కేక ఫిగర్, పెల్లై మహా అయితె 4/5 యేల్లవుతుంటుందేమో. మా రెగులర్ కస్టమర్ కాదు కొత్త, తోడు ఎవరూ లేరు, డబ్బు కోసం కాకపోయినా ఆమె వేడుకున్నందుకు బిసినెస్ చేయాలనిపించింది, సగం వరుకు దింపేసిన షెటర్ కొద్దిగ పైకి ఎత్తి లోపలికి రమ్మన్నా. ఆవిడ వచ్చి కూర్చొని “చాల థాంక్స్ బాబూ”అంది. నేను చిన్న స్మైల్ ఇచ్చి “స్టొనా..? సదానా..? మాడం”, అని అడిగితే రెండూ చూపీమంది. నేను ఓ ఆరు రింగ్స్ బాక్స్ లు తీసి చూపించాను. ఎటూ షాప్ తెరిచాను కదా అని టివీ ఆన్ చేసి మ్యూట్ లో క్రికెట్ పెట్టుకున్నా, కాసేపు ఇటు కాసేపు అటు చూస్తూ మేనేజ్ చేస్తున్నా. మధ్య మధ్యలొ ఆవిడ కొన్ని రింగ్స్ తీసి తన చేతికి తొడుక్కొని డిసైన్, సైజ్ లు చూస్కుంటుంది. వాటిలో కొన్నింటిని నాకు ఇచ్చి రేట్ అడిగితే తూకం వేసి చెబుతున్నా, అలా ఓ అదిహేను నిమిషాలు గడిచాక..
ఆవిడ: ఇంకా వేరేవి వున్నాయా..?
నేను: ఇంతె మాడం, రేపొస్తే ఇంకా చూపిస్తా..
ఆవిడ: పెల్లి ఇప్పుడే, సర్లె బాబు ఇవి సరిపోలేదులే.
అని లేచి వెల్ల బోయింది, నేను వెంటనే బాక్స్ లన్నీ సరిచూసుకున్నా., అయ్యో ఒకటి తక్కువ వుంది, ఆమె త్వరగా చెప్పులు తొడుక్కొని వెలుతుండగా..
నేను: ఒక్క నిమిషం మేడం...
ఆవిడ: ఏంటి బాబు నాకు లేట్ అయింది..
నేను: ఒక వుంగరం తక్కువగా వుంది, లోపలికి రండి.. ఆమే కంగారు పడుతూ మెట్లు ఎక్కింది,
ఆవిడ: సరిగ్గా చూడు బాబు ఇక్కడే వుంటుంది, నేను డెస్క్ మీద, కింద అంతా వెతికి..
నేను: మీరు కూడా ఒకసారి చూడండి మేడం, చీరకు తగలడం, పర్స్ లొ పడటం జరుగుతూ వుంటుంది.. అప్పటికీ నాకు ఆమె మీద పూర్తిగా అనుమానం రాలేదు. ఆవిడ పైపైన చీర ఇదిలించుకొని, పర్స్ నా చేతికి ఇచ్చి..
ఆవిడ: నీ కల్లకు ఎలా కనిపిస్తున్నాను నేను? ఇదిగో నువ్వే చూస్కో.., అనవసరంగా ఇక్కడికి వస్తి... అని గొనుక్కుంటుంది. పర్స్ లో ఏమీ లేదు, ఒక మొబైల్, కొంత డబ్బు, కర్చీఫ్, చిల్లర. పర్స్ ఇచ్చేసి మల్లి ఇక్కడ అక్కడా వెతికాను, ఆమెను గట్టిగా అడగాలో వద్దో అర్థం కావట్లేదు, రేపు డాడీకి, అన్నకు జవాబివ్వాలి బాగ మందలిస్తారనే భయం. అప్పుడే ఠక్కున ఒక ఐడియా వచ్చింది..
ఆవిడ: చూసావుగా నేను వెల్లనా... రోడ్డు మీద అటూ ఇటూ వెల్లే కొందరు షాప్ వైపు చూస్తున్నారు,
నేను: ఇంకో నిమిషం మేడం, సిసికెమెరాలొ చూసాక వెల్లిపోదురు..
ఆవిడ: ఇప్పుడే వెల్లే వారంతా చూసిపోతున్నారు, నువ్వు అవన్నీ చూస్తే నేనే దొంగ అని బయట నిలబడి చూస్తారు, నా పరువంతా తీయడానికె ఇవన్నీ చేస్తున్నావ్.. నేనూ ఇక్కడే వున్నాను, ఈ షాప్ ఇక్కడే వుంది కదా.. ఒకవేల ఆమె తీయక పోయి వున్నింటే, ఆమె పరువు పోయినందుకు నా మీదె కేస్ అవుతుంది, ఏదేదో ఆలోచించుకుంటూ వెల్లి నావి, ఆవిడవి చెప్పులు లోపల పెట్టి. షెటర్ మొత్తం వేసి లోపలి నుండి లాక్ చేసాను. అంతా చీకటి వెల్లి షాప్ లో వున్న లైట్స్ అన్నీ వేసాను. చుట్టూ లైట్లు, అద్దాలతో షాప్ కలకల లాడుతుంది. ఆ వెలుతురులో ఆమె మొహం స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. ఇందాక ఆమెను మనసులో పొగిడింది చాల తక్కువ అనిపించింది. వెల్లి టివీ వేసాను..
ఆవిడ: ఇప్పుడు నువ్వు అందులో వెతికేసరికి చాల ఆలస్యం అవుతుంది, నేను త్వరగా వెల్లాలి రింగ్ నేను తీస్కొని వుంటే నా దగ్గరె వుండాలి కదా?, నేను ఇక్కడే వున్నాను, నా పర్స్ వెతికేసావ్, నా చీర ఇస్తాను వెతుక్కో అంటూ షాప్లో చివరగా వున్న కర్టన్ వెనిక్కి వెల్లిపోయింది, షాప్ లో ఫ్రంట్ లో డెస్క్ వుంటుంది, మధ్యలో తెల్లని బెడ్స్ సెలెక్షన్ కోసం వున్నాయి. చివర్లో కర్టన్ వెనుక, లాకర్, కొన్ని గూడ్స్ వుంటాయి. ఆమె చీర ఇస్తాను అంటే విప్పి నాకు ఇస్తుంది అప్పటి వరుకు ఆమె లోపల చీర లేకుండా వుంటుందా..? అలా ఆలోచించగానే మొడ్డ లేచింది. చీర విప్పేటప్పుడు వచ్చే గాజుల గల ఘలా శబ్దం కైపెక్కిస్తుంది. కర్టన్ కింద వున్న గాప్ లోంచి లోపల చూసా, చీర ఆమె కాల్ల మీద పడి వుంది. కామ బీజం మొలకెత్తినట్టు అనిపించింది. పాంట్ లోని మొడ్డను సరిచేసుకొని అట్టే చూస్తున్నా, చీర లోంచి కాల్లు బయటికి తీసిన గజ్జెల శబ్దం, ఆ వెంటనే చీర తొలగి ఆమె కాల్లు, గజ్జెలు, ఎర్రని లంగా కనిపించాయి. చేతిలో చీర పట్టుకొని కర్టన్ లొంచి బయటికి చాచింది, దాని కోసం బెడ్లన్నీ తొక్కుకుంటూ వెల్లి అందుకున్నా. ఎలాంటి స్ప్రేలు లేని స్వచ్చమైన సువాసన ఘల్లు మంటుంది.. కర్టన్ వైపు వున్న బెడ్మీద కూర్చొని చీర ను మనసారా హత్తుకొని లోపల ఆంటి ఎలా నిలబడి వుందో ఊహించుకుంటూ ఆ చీరను నలిపేస్తున్నా..
ఆవిడ: చూసావ...?
నేను: మ్..
ఆవిడ: మరి ఇవ్వూ...
నేను: జ్ జాకెట్లో..
ఆవిడ: ఏంటీ....?
నేను: జాకెట్ కి ఎమైనా అతుక్కుందేమో... ఆ మాట భయంతొ అన్నా, ఆంటీ ఏం అనలేదు, గాజుల శబ్దం తో ఆమె జాకెట్ తీస్తున్నట్టు అర్థం అయింది. లోపల ఆనందంతో ఎగురుతున్నా. “ఇదిగో..” అంటూ జాకెట్ తో నిండిన చెయి బయటికి వచ్చింది. మోకాల్ల మీద నిలబడి అందుకున్నా.., ఇందాక ఆమె వొంటిమీద వున్న జాకెట్ ఇప్పుడు నా చేతిలో వుంది. ఆహా... దాన్ని మొహానికి రుద్దుకుంటూ రెండుచేతులతో స్పర్శిస్తూ సుఖం అనుభవిస్తున్నా, ఆ పరిమలం నా మీద మత్తుమందులా పని చేస్తుంది..
ఆవిడ: త్వరగా ఇవ్వూ.. కాల్లు నొప్పి పుడుతున్నాయి.. నేను లేచి డెస్క్ దగ్గర వున్న ఒక చైర్ తీసుకొచ్చి కర్టన్ దగ్గర పెట్టి, లంగా ఇచ్చి దీని మీద కూర్చోండి మేడం. చైర్ లోపలికి లాక్కొని..
ఆవిడ: మేడం మేడం..., అంటూనే అగౌరవ పరుస్తున్నావు.. ఆమె మాటలకు జవాబు ఏం చెప్పాలో అర్థం కాక..
నేను: నేనేం చేయాలి మేడం, మా ఓనర్ నా మీద నమ్మకంతో షాప్ నాకు అప్పజెప్పి పోయారు, రింగ్ పోయిందంటే నన్ను అనుమానిస్తారు, రేపు నన్ను కూడా బట్టలు విప్పి చూస్తారు, నేను మీతో ఇలా ప్రవర్తించక పోతే, రేపు నేను తన్నులు తిని, పోలిస్ స్టేషన్ వెల్లాలి, షాప్ లో పని వుండదు, ఇంకో షాప్లో కూడా నన్ను పెట్టుకోరు. నేను చెప్పే సొల్లు,
సోది పూర్తవక ముందే లంగా అందించింది, ఎందుకో లంగాను చూసి పెద్దగా ఇష్టపడలేదు నా మడ్డ,
ఆవిడ: అదేంటీ నిన్ను చూస్తే ఓనర్ వాల్ల పిల్లోడి లెక్క వున్నావ్?, గుమాస్తానా..?
నేను: మరి అంత నమ్మకంగా అప్యాయతగా చూస్కుంటారు మేడం.. ఈ మాటలు, ఈ సందర్భము, ఈ రోజు అన్నీ నాకు కొత్తగా వున్నాయి. గుమాస్తా కారెక్టర్ లోకి వెల్లిపోయా. ఆమె లోపల నగ్నంగా వుందో బ్రా, పాంటీల్లో వుందో చూడాలనే కుతూహలం ఎక్కువయింది, బ్ర, పాంటీ లు కూడా అడగాలా, అడిగితే సీరియస్ అవుతుందా, ఇప్పుడేం చేయాలా అని గందరగోలమ్లో వుండగా..
ఆవిడ: అంటే ఆ వుంగరం నువ్వే తీస్కొని, నా మీదికి నెట్టేయాలను కుంటున్నావేమో, నువ్వు తప్పించుకోడానికి నన్ను ఆయుధంలా వాడుకుంటున్నావేమో. నా ముందు ఉంచక ముందే వుంగరాన్ని తీస్కొని లోపల పెట్టుకున్నావేమో.. ఎవరికి తెలుసూ..?
నేను: అయ్యో..! చివరికి నా మీదే తోసేస్తున్నారు, నేను ఈ షాప్లో 4 యేల్ల నుండి పని చేస్తున్నాను మేడం, ఇప్పటి వరుకు అలాంటి నింద ఒక్కటీ పడలేదు..
ఆవిడ: ఇన్ని రోజులు నా లాంటి వాల్లు దొరకలేదేమో..
నేను: అదే నిజమైతె నేను కూడా ఎక్కడికీ వెల్లలేదు కాబట్టి, వుంటే వుంగరం నా దగరైనా వుండాలి మీదగ్గరైనా వుండాలి...
ఆవిడ: నా పర్స్, బట్టలనీ చూసావుకదా.., లేదు కాబట్టి నీ దగ్గరే వుంటుంది.. ఆమె అంత తెగించి మాట్లాడినప్పుడు నేనెందులు ఊరుకుండాలి అని...
నేను: మీ పర్స్, బట్టలు మాత్రమే వెతికాను, లోపల ఇంకేం వున్నాయో, ఇంతకు ముందు ఇలానె పోయినప్పుడు లేడీ కానిస్టేబుల్ వచ్చి పైనుండి కింది వరుకు మొత్తం విప్పి చెక్ చేసింది. ఒంటిమీద నూలు పోగు లేకుండా చూస్తారట, కాసేపటి మౌనం తర్వాత..
ఆవిడ: ముందు నిన్ను చూస్తె మొత్తం భండారం బయటపడుతుంది.
నేను: నాకేం భయం, ఎవరు తీస్తే వాల్లకె భయం, నేను నిజాయితీగా వున్నప్పుడు, ఎంత వరకైనా సహకరిస్తాను మీ లాగ దబాయించను, ఆ మాటతో ఆమె బ్రా, పాంటీ లు ఇప్పేస్తుందని ఆశపడ్డాను, కానీ... (To be continued in Part-02)
Post a Comment