Pramila, Kavitha aunty la tho Ramesh, Ravi la dengudu..... Part-60

ప్రమీల ను చూడగానే, కవిత గబగబా ఆమె దగ్గరకి వెళ్ళి, “ఏంటే ఇదీ! టెన్షన్ అంటుందీ, మనతోనే మాట్లాడడానికి అమెరికా నుండి వచ్చిందీ అంటుందీ..” అని అడుగుతుంటే, “అదే నాకూ ఆశ్చర్యంగా ఉంది. పద వెళ్దాం..” అంటూ, లోపలకి వెళ్ళబోతుండగా, కల్పనే ఎదురొచ్చి, “రండి రండి.. ఎక్కడా మీ అబ్బాయిలూ!?” అంటూ ఉండగా, రవీ రమేష్ లు ఆటోలకు డబ్బులు ఇచ్చి, అప్పుడే లోపలకి వస్తున్నారు. వాళ్ళని చూస్తూనే, “అయితే నేను పొరబడలేదన్న మాట..” అంది కవిత. ఆమె ఏమంటుందో వీళ్ళకి అర్ధం కావడం లేదు. “అచ్చం అవే పోలికలు..” అంది కల్పన తనలో తాను అనుకుంటున్నట్టు. అప్పుడు అర్ధమయింది వాళ్ళకి ఆమె దేని గురించి మాట్లాడుతుందో. లోపలకి నడిచి వస్తున్న కొడుకులను చూస్తుంటే, గొంతు తడారిపోతున్నట్టు ఉంది ప్రమీల, కవితలకు. అంతలో అక్కడకి వచ్చిన పిల్లల్లో రమేష్ ను చూసి, “నీ పేరేంటి బాబూ!?” అడిగింది కల్పన ఆత్రంగా. “రమేష్..” అన్నాడు వాడు ఆమెని విచిత్రంగా చూస్తూ.

వెంటనే ఆమె రవితో “అయితే నీ పేరు రవి అన్నమాట..” అంది. రవి కూడా ఆమెని విచిత్రంగా చూసాడు. తడారిపోయి ఉన్న గొంతును అతి కష్టం మీద సవరించుకుంటూ, “ఏంటే ఇదీ!? ఇప్పుడు ఆ పేర్ల గొడవ ఎందుకూ!?” అంది కవిత. “ఎందుకా!” అంటూ, దూరంగా ఉన్న ఒక కుర్రాడిని రమ్మన్నట్టు సైగ చేసింది. వాడు వస్తూ ఉండగా, “వాడు నా కొడుకు. వాడిని చూసి, వాడి పేరేంటో చెప్పు.” అంది. ప్రమీల, కవితలు వాడినే చూస్తున్నారు. దూరం నుంచే తెలుస్తుంది వాడికి దాదాపు తమ పిల్లల వయసే ఉంటుందని. వాడు దగ్గరకి వచ్చాక, వాడిని చూసారు. వాడిని చూసేసరికి జీవితంలో ఎప్పుడూ తగలనంత షాక్ తగిలింది. అలాగే నోరు వెళ్ళబట్టి చూస్తూ ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. కల్పన వాళ్ళ కళ్ళముందు చిటికెలు వేస్తూ, “షాక్ అయ్యారా! చెప్పండి వీడి పేరు ఏంటో!?” అంది. కలలో చెబుతున్నట్టు ఇద్దరూ ఒకేసారి, “నవీన్..” అన్నారు. “ఇప్పుడు అర్ధమయిందా నేను ఎందుకు పిలిచానో! ఫేస్ బుక్ లో అనుకోకుండా మీ పిల్లల ఫోటోలు చూసాను. ఇంతకాలం నేను పడ్డ టెన్షన్ మీతో పంచుకుందామని ఇండియా వచ్చేసాను.” అంది కల్పన. ఆమె మాట్లాడుతుంటే, ఇక ఒంట్లో ఓపిక లేనట్టు, అక్కడే ఉన్న సోఫాలో కూలబడిపోయారు ప్రమీల, కవితలు. వాళ్ళు అలా కూలబడిపోవడం చూసి, “అమ్మా..” అంటూ కంగారుగా రమేష్, రవిలు వాళ్ళ దగ్గరకి రాబోతుంటే, కల్పన “కంగారు పడకండి. నేను చూసుకుంటాను. మీరు ఇంటికి వెళ్ళండి.” అంది. “అసలేమయింది ఆంటీ!? మీరు ఏం మాట్లాడుకుంటున్నారో మాకు అర్ధం కావడం లేదు.” అన్నారు ఇద్దరూ కోరస్ గా. “అంతా రేపు తెలుస్తుంది. ప్లీజ్ మీరు వెళ్ళండి.” అంది కల్పన. అంతలో ప్రమీల, కవితలు తేరుకొని, “అవునురా! మీరు వెళ్ళండి. రేపు మాట్లాడుకుందాం.” అన్నారు. ఇక చేసేదేం లేక, ఇద్దరూ బయటకి నడిచారు. కల్పన నవీన్ వైపు చూసి, “నువ్వు నీ రూంకిపో. నేనూ ఆంటీలు మా రూంకి వెళ్తాం.” అనగానే, వాడు వాళ్ళని ఒకసారి తేరిపారా చూసి, వెళ్ళిపోయాడు. ఆడాళ్ళందరూ కల్పన రూంలోకి వెళ్ళారు. వెళ్ళగానే, కల్పన గబగబా బోల్ట్ పెట్టేసి, వాళ్ళ దగ్గరకి వచ్చి, “ఇప్పుడు చెప్పండే.. వీళ్ళకి వాళ్ళ పోలికలు ఎలా వచ్చాయీ!?” అంది. దాదాపుగా ఏడాది నుండి అదే ఆలోచిస్తున్న ప్రమీల, కవితలు “మాకూ అదే అర్ధం కావడం లేదే..” అన్నారు. కల్పన ఆకాశంలోకి చూస్తూ, “మనం ఇంటర్ సెకండ్ ఇయర్ లో ఉన్నప్పుడే కదా వీళ్ళు పరిచయం అయ్యిందీ!?” అంటూ గతంలోకి వెళ్ళిపోయింది. వీళ్లకు దాదాపు పదిహేడేళ్ళ వయసు అప్పుడు. అప్పుడే రవి, రమేష్, నవీన్ అనే ముగ్గురు కుర్రాళ్ళు పరిచయమయ్యారు. దాదాపు వీళ్ళ వయసులోనే ఉన్నారు వాళ్ళు. పరిచయం అయిన రెండు రోజుల్లోనే, వీళ్ళకి దగ్గరయ్యారు. ఆ తరవాత దాదాపు వారం రోజులు శృంగార కార్యకలాపాల్లో మునిగి తేలారు. ప్రమీల రవితో, కవిత రమేష్ తో, కల్పన నవీన్ తో ఒకరకంగా పూర్తిగా ప్రేమలో మునిగిపోయారు. ఆ వారం రోజులూ స్వర్గాన్ని చూపించి, సడెన్ గా మాయమైపోయారు ఆ కుర్రాళ్ళు ముగ్గురూ. ఆ తరవాత మళ్ళీ ఎప్పుడూ కనిపించలేదు వాళ్ళు. ఆ ఎపిసోడ్ అయిపోయిన నాలుగు సంవత్సరాల తరవాత వీళ్ళకి పెళ్ళిళ్ళు అయ్యాయి. పెళ్ళయిన ఏడాదికి ముగ్గురికీ, వాళ్ళ వాళ్ళ భర్తల ద్వారానే కొడుకులు పుట్టారు. ప్రియులపై మోజుతో వాళ్ళ పేర్లే పెట్టుకున్నారు. అయితే, ఆ కొడుకులకి పాత ప్రియుల పోలికలు ఎలా వచ్చాయీ!? ఎప్పుడో ఐదేళ్ళ క్రితం ఒకడితో వేయించుకుంటే, ఇప్పుడు వాడి పోలికతో పిల్లాడు పుట్టే అవకాశం ఉందా!? అదే వాళ్ళని పట్టి పీడిస్తున్న సమస్య. “ఏదో జరిగిందే. ఏం జరిగిందో అర్ధం కావడం లేదు.” అంది కల్పన గతం నుండి బయటపడి. “నీకు నీ కొడుకుతో కుమ్మించుకోవాలని ఎప్పుడైనా అనిపించిందా?” సూటిగా అడిగింది కవిత కల్పనని. ఆమె దీర్ఘంగా నిట్టూర్చి, “అవునే.. ఆ కోరికతోనే, వాడిని ఎంకరేజ్ చేసాను. కసిదీరా పిసికించేసుకుంటున్నాను. ఆఖరికి నా పూకు లోపలకు వాడి వేళ్ళు పెట్టి కెలికేంత అవకాశం ఇచ్చాను. కానీ వాడిది నా లోపల పెడతానంటే, ఎందుకో భయం వేసి ఆగిపోతున్నాను. మరి మీ పరిస్థితి ఏంటీ!?” అంది. ఆమె మాటలకు కవిత నవ్వుతూ, “ఇందాక నువ్వు కాల్ చేయడానికి ముందు, నేను చేస్తుంది అదే. లైఫ్ లో మొదటిసారి వాడితో పిసికించుకున్నాను. నీలాగే వేళ్ళు పెట్టనిచ్చాను గానీ, ఎందుకో వాడిది పెడతానంటే ఒప్పుకోలేకపోయాను. మరి నీ సంగతేంటే!?” అడిగింది ప్రమీలను. “సేమ్..నాదీ అదే పరిస్థితి. ప్రతీ క్షణం వాడిని చూస్తుంటే, పాత ప్రియుడు గుర్తుకు వచ్చి, ఎక్కడ వాడికి లొంగిపోతానేమో అని, నీకు అప్పగించాను. నువ్వూ రమేష్ ని అందుకే నాకు అప్పగించావనుకో..కానీ ఇక తట్టుకోలేక పోతున్నానే.. నేనూ ఇంతకు ముందే వాడితో కసిదీరా పిసికించేసుకున్నాను. లోపల వేళ్ళు పెట్టి మొత్త రసం అంతా లాగేసాడు వెదవ.. కానీ అది చేయడానికి మాత్రం అవకాశం ఇవ్వలేదు.” అంది ప్రమీల కవితతో. “ఒక్కసారి వాళ్ళ పోలికలతో ఉన్న వాళ్ళతో వాయించుకున్నందుకే, ఇంత అయోమయంలో పడ్డాం. ఇప్పుడు వీళ్ళతో వాయించుకుంటే ఏమవుతుందో!? అసలు ఈ మిస్టరీ ఏంటో!? తల పగిలిపోతుందే..” అంది కల్పన తల పట్టుకొని. “అవునే, అసలు ఇలా ఎందుకు జరిగిందో ఎవరైనా చెబితే బావుణ్ణు..” అన్నారు ప్రమీల, కవితలు. వీళ్ళ ప్రశ్నలకు జవాబు వీళ్ళ కొడుకులే ఇస్తారన్న విషయం వాళ్ళకి తెలీదు. వీళ్ళు ఈ డిస్కషన్ లో ఉన్నప్పుడు, రమేష్ రవిలు ఊరికి కాస్త దూరంగా ఉన్న ధాబాలో కూర్చొని, తమ తల్లుల గురించే మాట్లాడుకుంటున్నారు.…..(Written by Pranay......... To be continued in Part-61)