Pramila, Kavitha aunty la tho Ramesh, Ravi la dengudu..... Part-54

మర్నాడు ప్రమీల, కవిత మార్కెట్ లో షాపింగ్ చేస్తుండగా, “రవి గాడు నన్ను చూసి టెంప్ట్ అవుతున్నాడే, ఏం చేయాలో అర్ధం కావడం లేదు.” అంది. “అవునా! ఏం చేసాడూ!?” అడిగింది కవిత. జరిగినదంతా చెప్పింది ప్రమీల. అంతా విని, “మరి నీకేం అనిపించిందీ!?” అంది కవిత. ప్రమీల చిన్నగా నవ్వి, “నాకూ కాస్త తడి అయ్యిందనుకో.. కానీ కంట్రోల్ చేసుకున్నాను.” అంది. కవిత చిన్నగా నిట్టూర్చి, “హుమ్.. నీకూ అలాగే అయ్యిందా!” అంది. ప్రమీల చప్పున ఆమె మొహంలోకి చూస్తూ “అంటే!?” అంది ఆశ్చర్యంగా. కవిత నవ్వి, “నాకూ అలాగే అయ్యింది. మీ వాడు ఇంకా బెటర్. మా వాడు ఇంకా ఘోరం తెలుసా!” అంది. ప్రమీల గబుక్కున ఆమె చెయ్యి పట్టుకొని, “ఏయ్! ఏమయ్యిందో చెప్పవే..” అనగానే, కవిత చెప్పడం మొదలెట్టింది.

కవిత, రమేష్ ప్రమీల ఇంటి నుండి బయలుదేరి, తమ ఇంటికి చేరుకున్నారు. లోపలకి వెళ్ళగానే, “అబ్బా! అర్జెంట్ గా స్నానం చేయాలి.” అంటూ, తన రూంలోకి దూరింది కవిత. ఆమె వెనకే లోపలకి అడుగుపెట్టాడు రమేష్. “ఏంట్రా!?” అంది కవిత. “ఇంకా సెలవులు ఉన్నాయిగా అమ్మా, రవళిని కాస్త పిలిపించవచ్చుగా..” అన్నాడు వాడు. కవిత వాడిని పైనుండి కిందకి చూస్తూ, “ఏం! ఇంతవరకూ మీ ఆంటీని వాయించింది చాలదా!” అంది కవిత నవ్వుతూ. “అబ్బా అది కాదమ్మా, తనే నాకు కాల్ చేసి చంపేస్తుంది. నువ్వు దాన్ని పంపించమని మావయ్యతో చెప్తే పంపిస్తారని అదే అంది.” అన్నాడు రమేష్. “మ్.. ఒద్దులే బాబూ! మీ ఇద్దరూ గదిలో దూరి సరసాలు ఆడేసుకుంటుంటే, పొరపాటున నాకు వేడెక్కితే నేనేం చేయాలీ!?” అంది కవిత. “చూసి ఎంజాయ్ చెయ్. నువ్వూ ఆంటీ చేసుకుంటుంటే, నేను చూసి ఎంజాయ్ చేసా కదా..” అన్నాడు వాడు నవ్వుతూ. వాడి మాటలకు ఆమె కెవ్వున కేక వేస్తూ, “చూసేసావా!?” అంది. “మ్.. చూసేసా.. అబ్బా.. చూస్తుంటేనే ..అబ్బో… ఉమ్.. ఫుల్ గా వేడెక్కిపోయాను తెలుసా..” అన్నాడు వాడు. “ఆ నిట్టూర్పులు ఏంట్రా! దాన్ని ఎన్ని సార్లు చూడలేదు నువ్వూ…” అంది. వాడు “ఆంటీని చూసి కాదులే నేను వేడెక్కింది..” అనేసి, గది నుండి బయటకు పరుగెత్తి వెళ్ళిపోయాడు. వాడు అలా అనగానే, కవిత షాక్ అయిపోయి, అలాగే కొద్దిసేపు నిలబడిపోయింది. “ఏమంటున్నాడు వీడూ! నన్ను చూసి వేడెక్కిపోయాడనా! లేదా పొరపాటుగా విన్నానా!?” అనుకుంటూ, ఆ విషయం తేల్చుకోవాలనుకొని, నెమ్మదిగా వాడి గదిలోకి వెళ్ళింది. అప్పుడే వాడు బట్టలు విప్పేసి, అండర్ వేర్ తో నిలబడి, షెల్ఫ్ లోంచి కేజువల్ వేర్ తీస్తున్నాడు. కవిత లోపలకి వచ్చిన అలికిడికి, వాడు వెనక్కి తిరిగాడు. ఆమె వాడి దగ్గరకి వచ్చి, “ఏంట్రా! ఏమన్నావూ! దాన్ని చూసి వేడెక్కలేదా!? అంటే!?” అంది. “అబ్బా.. అమ్మా.. నువ్వు ఆంటీ మీదకెక్కి నాకేస్తుంటే చూసి వేడెక్కిపోయానమ్మా…” అన్నాడు వాడు చిన్నగా నవ్వుతూ. ఆమె ఒక్క క్షణం వాడిని సూటిగా చూసి, “తప్పు.. అలా ఆలోచించకూడదు..” అంది. వాడు కొన్ని క్షణాలు మౌనంగా ఉండి, “తప్పు అని నాకూ తెలుసూ.. కానీ నిన్ను ఒక్కసారిగా అలా చూసేసరికి తట్టుకోలేకపోయాను.” అంటూ, ఒకసారి తల దించి చూసుకొని, “ఇప్పుడు కూడా.. అది గుర్తుకొస్తేనే చూడు ఎలా అయిపోతుందో..” అన్నాడు. కవిత చప్పున కిందకి చూసింది. వాడి అంగం అంత బారున లేచి, వాడి అండర్ వేర్ లో సతమతమవుతుంది. దాన్ని చూడగానే కవిత, “బాబోయ్.. లాభం లేదు.. నీతో ఉంటే ఇంకా ఏం ఆలోచిస్తావో..” అంటూ, మళ్ళీ దానివైపు చూసి, “చాల్లే ఇక.. ఏమైనా వేసుకో..” అని అరిచింది. “ఏమైనా వేస్తే కాదు, ఎవరినైనా వేస్తే తప్ప అది చల్లారదు.” అన్నాడు వాడు నవ్వుతూ. “అంటే ఏంట్రా!?” అంటూ ఆవేశంగా వాడి దగ్గరకి వెళ్ళి, “ఇప్పుడు నేను వేయించుకోవాలా!” అంది. వాడు ఆమె నడుము చుట్టూ చేతులు వేసి, దగ్గరకు లాక్కొని, “తప్పూ అని నువ్వే చెప్పావు కదమ్మా..” అన్నాడు. వాడు అలా అనగానే కవిత కాస్త శాంతించి, “గుడ్.. ఆ మాత్రం తెలుసుకుంటే చాలు.” అంది. వాడు మౌనంగా తల దించుకొని ఉండిపోయాడు దిగులుగా. వాడిని అలా చూడగానే ఆమెకి కాస్త జాలి అనిపించి, వాడిని కౌగిలిలోకి తీసుకొని, “పోనీలేరా, అలా అనిపించడం సహజం.. ఇక వదిలేయ్..” అంది. వాడు చిన్నగా ఊపిరి తీసుకొని, “అమ్మా…” అన్నాడు. “ఏంటిరా!” అంది ఆమె లాలనగా. “ఆ రోజు నిన్ను అలా చూసేవరకూ గుర్తించలేదు గానీ..” అని వాడు అంటుంటే, “ఏమిటీ!?” అంది కవిత. “రవి గాడు లక్కీ ఫెలో అమ్మా..” అంటూ, తన చేతులను కాస్త కిందకి దించి, ఆమె పిరుదులపై వేసి, “వీటిని అనుభవించినందుకు..” అంటూ, ఆమె పిర్రలను చిన్నగా నొక్కాడు. వాడు అలా నొక్కుతుంటే, ఆమె ఒక్కక్షణం ఎవరితో ఉందో మర్చిపోయి, “మ్..” అని నిట్టూర్చింది. ఆమె అలా అనగానే, వాడు ఆమెని గట్టిగా బందించి, ఆమె స్థనాల మధ్య తన మొహాన్ని ఉంచి, ఆమె పిరుదులను సున్నితంగా నొక్కడం మొదలుపెట్టాడు. వాడు అలా నొక్కుతుంటే, ఆమెకీ తొడల మధ్య జిల మొదలయ్యి, “మ్..మ్..” అంటూ, వాడి పిరుదుల మీద చేయి వేసి దగ్గరకు నొక్కుకుంది. అలా నొక్కుకోగానే, అండర్ వేర్ లో లేచిన వాడి అంగం ఆమె దిమ్మపై గట్టిగా తాకింది. ఆ తాకిడికి ఒక్కసారిగా ఇద్దరూ స్పృహలోకి వచ్చి, గబుక్కున దూరం జరిగిపోయి, ఒకరి మొహంలోకి ఒకరు చూసుకొని, “అమ్మో..” అన్నారు ఇద్దరూ ఒకేసారి. తరవాత కవిత నవ్వేస్తూ, “మ్.. ఇక ఇద్దరం ఎవరూ లేనప్పుడు కలసి ఉండడం డేంజర్. నాయనా! త్వరగా నువ్వు తయారయ్యి బయటకి పో.. మళ్ళీ మీ నాన్న వచ్చే టైంకి రా..” అంది. వాడూ నవ్వేస్తూ, “నిజమే అమ్మా… ముందు నువ్వు అర్జెంట్ గా ఈ రూంలోంచి బయటకి పో..” అన్నాడు. కవిత చిన్నగా వాడి వీపు మీద చరిచి, వెళ్ళిపోయింది. అంతవరకూ కవిత చెప్పింది విని, ప్రమీల చిన్నగా నిట్టూర్చి, “ఇక మనం జాగ్రత్తగా ఉండాలి. వాళ్ళు పిల్లలు. ఒకవేళ వాళ్ళు టెంప్ట్ అయినా, ఏదో చేసి, పక్కదారి పట్టించేయాలి.” అంది. కవిత అవునన్నట్టు తల ఊపింది. వాళ్ళు టెంప్ట్ అయితే ఓకే, మరి వీళ్ళకే టెంప్టేషన్ వస్తే ఏం చేస్తారూ!? ఏం చేస్తారో వేచి చూద్దాం…………. (Written by Pranay......... To be continued in Part-55)