Pramila, Kavitha aunty la tho Ramesh, Ravi la dengudu..... Part-49

సిటీబస్ దిగి, కవిత ఇంటీ వైపు నడుస్తూ ఉండగా, కవితే ఆమెకి ఎదురొచ్చింది. ఆమె ప్రమీలను చూస్తూనే, “అరే! మీ ఇంటికే వస్తున్నానే.. నువ్వేంటీ ఇలా!?” అంది. “నేనూ మీ ఇంటికే..” అంది ప్రమీల నిర్లిప్తంగా. “అదేంటే అలా ఉన్నావూ!? ఏమయిందీ!?” అని అడిగింది కవిత. చెప్పాలా వద్దా అని ఆలోచిస్తుంది ప్రమీల. “చెప్పవే..” అంటూ మళ్ళీ రెట్టించింది కవిత. ఇక ఆపుకోలేక జరిగిన విషయం మొత్తం చెప్పేసింది పమీల. మొత్తం విన్న తరవాత, కవిత “ష్..” అని నిట్టూర్చి, “మ్…నా గతీ అంతే…అందుకే నీ దగ్గరకి బయలుదేరాను.” అంది. “అంటే!?” అంది ప్రమీల. “నీకు మా ఆయన ఏం చేశాడో, నాకూ మీ ఆయన అదే చేసాడు. మొత్తం వేడెక్కించి, చేతిలో కక్కేసి వదిలేసి వెళ్ళిపోయాడు.” అంది.

అది విన్న ప్రమీల “హుమ్..” అని నిట్టూర్చి, “దెంగించుకోవడం ఈ మధ్య బాగా అలవాటయ్యి, ప్రాణం నిలబడడం లేదే ఈ మధ్య ఏంటో…అందులోనూ వీళ్ళు వేడెక్కిస్తే ఇంకేం తట్టుకుంటాం!” అంది. “మ్…ఒకసారి అలుసిస్తే మనిషైనా అంతే, మనసైనా అంతే…ఆఖరికి మన శరీరమైనా అంతే…మన మాట వినవు. మ్..ఇప్పుడెలా, ఈ వేడిని ఎలా తగ్గించుకోవాలో చెప్పు..” అంటూ, కవిత ప్రమీల వైపు చూస్తే, ఆమె ఎటో చూస్తుంది. ఆమె ఎటు చూస్తుందా అని, ఆమె చూస్తున్న వైపుకు చూసింది కవిత. చూసిన వెంటనే ఆమె మొహంలో నవ్వు ప్రవేశించింది. అక్కడ ఒక పాన్ డబ్బా పక్కన నిలబడి శీనుగాడు సిగరెట్ కాలుస్తున్నాడు. వాడిని చూసి కవిత, “కరెక్ట్ తైంకి దొరికాడే నీకూ..” అంది. “నాకు ఒక్కదానికే కాదు, మన ఇద్దరికీ..” అని కరెక్ట్ చేసింది. “వాడు మన పిల్లల కంటే సంవత్సరం చిన్నోడు అనుకుంటా..ఇద్దరికీ సరిపెట్టగలడా!?” అంటూ అనుమానం వ్యక్తం చేసింది కవిత. “అమ్మో వాడి సంగతి నీకు తెలీదు. నొక్కుడుతోనే సగం కార్పించేస్తాడు.” అంది ప్రమీల. “అయినా వాడు భయపడ్డాడు అన్నావు కదే. మరి దారిలోకి వస్తాడా!” అడిగింది కవిత. “ఎలాగైనా దారిలోకి తెచ్చుకోవాలి. అసలే ఒళ్ళంతా కాలిపోతుంది. సరైన దెబ్బపడకపోతే ప్రాణం ఉండేట్టులేదు.” అంది ప్రమీల వేడి నిట్టూర్పులు విడుస్తూ. కవిత కూడా నిట్టూర్చి, “సరే, తొందరగా కానీయ్..” అంది. ఆమె అలా అంటూ ఉండగా శీను వాళ్ళని యధాలాపంగా చూసాడు. ప్రమీలను చూడగానే వాడు గబుక్కున సిగరెట్ ను కిందకి పారేసాడు. ప్రమీల వాడిని దగ్గరకు రమ్మన్నట్టు తలతో సైగ చేసింది. ఆమె సైగ చేయగానే వాడు బుద్దిగా ఆమె దగ్గరకి వచ్చాడు. “ఏరా! సిగరెట్లు కూడా కాలుస్తావా?” అడిగింది ప్రమీల దబాయింపుగా. వాడు ఏమీ మాట్లాడకుండా తలవంచుకున్నాడు. “సర్లే, భయపడకు, ఎవరికీ చెప్పనులే.” అంది ప్రమీల. ఆమె అలా అనగానే, వాడికి కాస్త ధైర్యం వచ్చి, ఆమె వైపు చూసాడు. “టైం ఎంతయ్యిందీ!?” అడిగింది వాడిని. వాడు సెల్ లో చూసి, “పదకొండు..” అని చెప్పాడు. “మ్..మా ఇంటికి వెళదామా?” అడిగింది ఆమె. వాడు ఆశ్చర్యంగా ఆమెను చూసాడు. “అదే నువ్వు ఖాళీగా ఉంటేనే! చిన్న పని ఉంది.” అంది ఆమె. వాడు ‘సరే’ అన్నట్టు తల ఊపాడు. ప్రమీల తన పక్కన ఉన్న కవితను చూపించి, “ఇదెవరో తెలుసా నీకూ?” అంది. వాడు తెలుసన్నట్టు తల ఊపాడు. “సరే, ఆటోని పిలు..” ఆర్డర్ వేసింది ప్రమీల. వాడు అటువైపు పోతున్న ఒక ఆటోని ఆపి, ఎక్కడికి వెళ్ళాలో చెప్పిన తరవాత, ప్రమీల లోపలకి ఎక్కి, వాడిని రమ్మన్నట్టు సైగ చేసింది. వాడు ఆమె పక్కన కూర్చోగానే, కవిత ఎక్కి వాడి పక్కన కూర్చుంది. ఇద్దరి మధ్యా ఇరుక్కుపోతూ కూర్చున్నాడు. మెత్తగా వాళ్ళ తొడలు తగులుతుంటే, వాడికి స్వర్గంలో తేలిపోతున్నట్టు ఉంది. వాడు అలా తేలిపోతూ ఉండగానే, ఆటో ప్రమీల ఇంటికి చేరుకుంది. ముగ్గురూ లోపలకి చేరుకున్నాక, ప్రమీల మెయిన్ డోర్ బోల్ట్ పెట్టేసి, “రా..” అంటూ శీను గాడిని బెడ్ రూంలోకి తీసుకుపోయింది. వాడికి ఏం జరుగుతుందో అర్ధం కావడం లేదు. “కూర్చో..” అంది ప్రమీల. వాడు అటూఇటూ చూసాడు. మంచం తప్ప ఏమీలేదు అక్కడ కూర్చోడానికి. “కూర్చోరా..” అంటూ, వాడి భుజాలు పట్టుకొని, మంచంపై కూర్చోబెట్టి, “మా ఇద్దరికీ ఒక సమస్య వచ్చింది. నువ్వే తీర్చాలి.” అంది ప్రమీల. “ఏంటి ఆంటీ!?” అన్నాడు వాడు. “మా ఇద్దరిలో ఎవరి సైజులు పెద్దవో చెప్పాలి.” అంది ఆమె నవ్వుతూ. ఆమె అలా అనగానే, వాడికి ఒక్కసారిగా జిమ్ అంది. “ఆ..ఆంటీ..” అన్నాడు వాడు తడబడుతూ. “చెప్పగలవా, లేదా!?” అంది ప్రమీల. వాడు అయోమయంగా సరే అన్నట్టు తల ఊపాడు. “గుడ్…మరి పట్టుకొని చెప్తావా! లేక చూసి చెబుతావా!” అంది ప్రమీల. “చూసి ఏం చెబుతాడే! పట్టుకుంటేనే కరెక్ట్ గా తెలుస్తుంది వాడికి.” అంది కవిత. వెంటనే ప్రమీల, “అబ్బా! ఇప్పుడు అన్నీ విప్పాలంటే సిగ్గుగా ఉందే..” అంది. “తప్పదుకదా మరీ…అంతేకదా శీనూ..” అంది కవిత. వాడు కళ్ళు పెద్దవి చేసుకొని, అలానే చూస్తున్నాడు ఇద్దరినీ. “మ్..సరే, విప్పేద్దాం..” అని, శీనుతో “మరి మేము విప్పితే నువ్వు అలానే ఉంటావా! నువ్వు కూడా విప్పేయ్..” అంది ప్రమీల. వీళ్ళ మాటలకి శీనుకి ఫుల్లుగా లేచిపోయింది. అయినా బెరుకుగా చూస్తూ ఉన్నాడు. వాడి చూపులు చూసి, “పాపం, చిన్న పిల్లాడు కదే..వాడేం విప్పుకుంటాడూ!? మనం హెల్ప్ చేద్దాం..” అంది కవిత. “అంతేనంటావా!” అని, ప్రమీల శీనుతో “పైకి లేవరా…” అంది. వాడు బుద్దిగా లేచి నిలబడ్డాడు. ప్రమీల వాడి దగ్గరకి వెళ్ళి, నెమ్మదిగా వాడి షర్ట్ విప్పేసి, వాడి ఫేంట్ పై చేయి వేసింది. వాడిలో సన్నటి వణుకు మొదలయ్యింది. ఆమె వాడి ఫేంట్ బటన్ తీసి, జిప్ ను మెల్లగా కిందకి లాగింది. అలా లాగడంలో ఆమె వేళ్ళు అతని అంగాన్ని అండర్ వేర్ మీదనుండే పలకరించాయి. ఆమె వేళ్ళు తాకగానే వాడు “స్..” అన్నాడు. ఆమె నవ్వుతూ, వాడి ఫేంట్ ని కిందకి లాగేసింది. ఇద్దరు ఆంటీల ముందు అలా వట్టి అండర్ వేర్ తో నిలబడే సరికి వాడికి సిగ్గుగా అనిపించి, తల దించుకున్నాడు. “వీడేంటే సిగ్గు పడుతున్నాడూ!?” అంది కవిత. “మ్..ఆ అండర్ వేర్ ఉంచినందుకేమో!” అంది ప్రమీల. “మ్..అలాగా!” అంటూ, కవిత వాడి దగ్గరకి వెళ్ళి, అండర్ వేర్ ని నెమ్మదిగా కిందకి లాగసాగింది. ఆమె కాస్త కిందకి లాగగానే, వాడి అంగం స్ప్రింగ్ లా బయటకి తన్నింది. ఊగుతున్న వాడి అంగాన్ని చూసి, కవిత “అబ్బో! చాలా పెద్దది ఉందే వీడిదీ!” అంటూ, వేళ్ళతో దాని మీద కొట్టి, అండర్ వేర్ ని పూర్తిగా లాగేసింది. వాళ్ళు చేస్తున్న పనులకి వాడికి టెన్షన్ పెరిగిపోతుంది. పూర్తి నగ్నంగా ఉన్న వాడిని చూస్తూ, ప్రమీల “మ్..ఆ రోజు చీకట్లో పట్టుకోవడమే తప్పా, చూడలేదు. బావుందిరా…” అంటూ, వాడి అంగాన్ని పట్టుకోబోతుంటే, కవిత “ఏయ్, ఆగవే..” అంది. “ఏంటే!?” అంది ప్రమీల. “వాడివి పూర్తిగా విప్పేసి, మనం కట్టుకొని ఉండడం బాగోలేదే..” అంది కవిత. “మ్…మనం వాడిది విప్పాము. వాడు మన బట్టలు విప్పాలీ..అదేకదా న్యాయం..” అంది ప్రమీల. “వాడు విప్పగలడా!?” అంది కవిత. “వాడు అందులో ఎక్స్ పర్ట్..” అని, వాడితో “అంతేకదరా!” అంది. వాడు మొహమాటంగా నవ్వాడు. అది చూసి కవిత “పిల్లాడు మొహమాట పడుతున్నట్టున్నాడే…మనమే విప్పేద్దాం…” అంది. ప్రమీల చిన్నగా నిట్టూర్చి, “సరే..” అంది........ (Written by Pranay......... To be continued in Part-50)