మధ్యానం
2 గంటలకు, అక్కడ అందరు జంటలె
వచ్చారు, అందరు చేతుల్లో గ్లాస్
పట్టుకొని ఎవరికీ తోచింది వారు మాట్లాడుతున్నారు, అది
పట్టా పగలు అయిన, అర్ధ
రాత్రిలా అంతా చీకటి గా
ఉంది, చిన్న చిన్న లైట్లు
అంత అచ్చం రాత్రి లాగానే
ఉంది అక్కడ వాతావరణం. అక్కడ
విందు కొలీగ్ పలకరించడంతో శృతి ని వదిలేసి
వాళ్ళతో చేరిపోయాడు విందు, తను అక్కడ అందరిని
గమనిస్తూ చిన్నగా అడుగులు వేస్తూ మ్యూజిక్ ని ఎంజాయ్ చేయ
సాగింది, అప్పుడు వెనక నుంచి హాయ్
మిసేస్స్ విందు అని ఒక
పలకరింపుతో ఉలిక్కిపడి వెనక్కు తిరిగింది శృతి, శృతి వాళ్ళ
అయన బాస్, హాయ్ శృతి
ఎక్కడ మీ హస్బెండ్ అన్నాడు
బాస్, తను అటు ఇటు
చూసి ఇక్కడే ఎక్కడో ఉన్నారు సర్ అనింది, ఎవరు
గోలలో వాళ్ళు ఉంటె మెల్లగా మాటల్లో
పెట్టి అటు పక్కన ఉన్న
సోఫా దగ్గరికి శృతి ని తీస్కెళ్ళాడు
బాస్, శృతి ఎనీ డ్రింక్
అన్నాడు, వద్దు సర్ అనింది,
బాస్ మాట్లాడుతున్నదే గాని చూపు మొత్తం
శృతి పైట వెనుక దాక్కున్న
బంతులపైనే ఉంది ఎప్పుడెప్పుడు జాకెట్
ని చించి బ్ర ని
పైకి లేపి అమృతం దాక్కున్న
చోటుని తన నోటితో పీల్చి
పిప్పి చేయాలనీ తెగ ఊగిపోతున్నాడు,
బాస్
శృతి ఏదేదో టాపిక్ లు
మాట్లాడుతూ శ్రుతిని నవిస్తూ ఉన్నాడు, అసలు శృతి వాళ్ళ
అయన ఎక్కడ ఉన్నడో కూడా
పట్టించుకోకుండా బాస్ తో మాటల్లో
మునిగిపోయింది, శృతి నిన్ను ఒకటి
అడగనా అన్నాడు, అతను అల అనే
సరికి తను కాస్త బిడియం
నటిస్తూ, చెప్పండి సర్ అనింది, మా
ఆవిడా నాకోసం ఏదైనా చేస్తుంది నేను
అడిగినదంత ఇప్పటివరకు కాదు అనకుండా చేసింది,
మరి నువ్వు కూడా అంతే నా
మీ అయన కోసం ఏమైనా
చేస్తావ అన్నాడు, ఎం చెప్తే ఏమనుకుంటాడో
అసలు తన ఉద్దేశం ఏమిటో
అర్థం కాలేదు శృతి కి, ఏంటి
శృతి ఆలోచిస్తున్నావు అన్నాడు బాస్, సుర్ గా
సర్ ఈ భార్య అయిన
తన భర్త మాట కచితంగా
కాదు అనకుండానే చేస్తుంది కదా, అనింది ఏంటో
నేర్పు గా, ఓహ్ అవున
అయితే మీ ఆయనకోసం నువ్వు
ఏమైనా చేస్తావు అనుకుంట, హ్మ్ అని అనింది,
అయితే నీకో చిన్న పరీక్షా,
పెట్టమంటావా అన్నాడు, చచ్చాన్రా దేవుడా ఏంటి బాస్ గారు
ఏమి పరీక్షా పెట్టబోతున్నాడు అని ఆలోచిస్తూ హ్మ్
అని చిన్నగా తల ఆడించింది, ఓకే
స్టార్ట్ చేస్తా కాని ఒక శరత్తు
నువ్వు ఓడిపోతే మీ అయన్నీ ఉద్యోగం
నుంచి తీసేస్తా, గెలిచావనుకో ఇప్పుడున్న పోస్ట్ కంటే మంచి పోస్ట్
మంచి జీతం లగ్సరి లైఫ్
అన్ని ఉంటాయి, ఓకే నా, అన్నాడు,
ఏవో మూడు నలుగు క్యూస్షన్
లు వేస్తాడు అంతే గా అని
ఓకే సర్ అని చెప్పింది
శృతి, ఓకే లెట్స్ స్టార్ట్
బ్యూటీ అన్నాడు, నువ్వు మీ అయన కోసం,
శృతి చాల టెన్షన్ గా
ఎం చెప్తాడో అని చూస్తూ ఉంది,
“నీ జాకెట్ ని ఒక్క 5 నిమిషాల
పాటు హుక్స్ లేకండా ఓపెన్ చేసి ఉంచాలి”
అన్నాడు, శృతి కి ఒక్కసారి
గా గుండె ఆగినంత పని
అయింది, చుట్టూ జనం అందరు జంటలే
అందులో 90 శాతం మత్తులో ఉన్నారు,
ఇతనేంటి ఇలాంటి పరీక్షా పెట్టాడు అనుకుంది, ఒప్పుకోకపోతే భర్త ఉద్యోగం ఉడుతుంది,
ఒప్పుకుంటే పరువు పోతుంది ఏలరా
దేవుడా అనుకోని. ఇక తప్పాదు అనుకోని
అటు పక్క ఇటు పక్క
చూసి, ఒక చేతిని టేబుల్
పై పెట్టి ఎవరు చూడకుండా మరో
చేతిని పైట కిందకు పోనిచ్చి
అస్సలు అనుమానం రాకుండా ఒక్కో హుక్స్ ని
తీస్తూఉంది, అక్కడ తను హుక్స్
ని తీయడానికి ట్రై చేస్తూ ఉంటె
ఇక్కడ బాస్ తన ఊపిరి
ఆగిపోతున్నట్టు గా చూస్తున్నాడు ఎప్పుడెప్పుడు
లాస్ట్ హుచ్క్ ఊదిపోతుందో అని, చివరి హుక్
కూడా వచేసింది ఇటు సైడ్ అటు
సైడ్ జాకెట్ ఉదిపోయి వెల్లడుతుంది, కాని అది బాస్
కి తప్ప ఇంకెవరికి కనిపించే
పరిస్థితి లేదు ఎందుకంటే అక్కడ
అంత పెద్దగ లేని వెలుతురూ ఇంకా
తన జాకెట్ పైన ఉన్న చీర
కొంగు అడ్దోస్తూ ఉన్నాయి, బాస్ కి కాస్త
నిరుత్సాహం ఎదురైంది, ఈ సరి బాస్
ఓహ్ బ్లాకు కలర్ లెస్ త్రేడ్
బ్ర వెరీ నైస్, శృతి
మాట కూడా మాట్లాడకుండా కింద
చూస్తూ ఉంది, జాకెట్ ఒక్కటే
ఉంది అనుకున్న మధ్యలో బ్ర కూడా ఉందని
అనుకోలేదు సో, అని స్టాప్
చేసాడు బాస్, కింద చూస్తున్న
శృతి ఒక్కసారిగా బాస్ మొహాన్ని చూసింది,
విప్పెసేయ్ అని తన చేతులతో
సైగ చేసాడు, అలానే మౌనంగా బాస్
వంక చూస్తుంది పోయింది, హే నీకు ఇష్టం
లేకపోతె ఇప్పుడే ఆపేద్దాం ఈ గేమ్ ని
అన్నాడు, నువ్వు మీ అయన ఇంటికేల్లిపోవచ్చు
అన్నాడు, అతను అల అనేసరికి,
నీదానంగా ఎడమా చేతిని వీపు
మీదకు పోనిచి బ్ర హుక్ తీయడానికి
ట్రై చేస్తుంది, బాస్ కామం నిండిన
కళ్ళతో శృతి వైపు తినేసేలా
మత్తుగా చూస్తున్నాడు, టాక్ మని వెనక
బ్ర ని అన్ హుక్
చేసింది శృతి, అల వాటిని
అన్ హుక్ చేసిన వెంటనే
గోడకి తగిలిన బంతుల్ల బ్ర ని విడిపించుకుని
ముందుకు దుకేసాయి తన సళ్ళు, తీసి
పక్కన పెట్టు అని తన కళ్ళతో
సైగ చేసాడు, జాకెట్ బ్ర ని తీసేసి
పక్కన తన కూర్చున్న చైర్
లోనే పక్కన పెట్టింది శృతి,
చీర కొంగు ఫుల్ గా
కప్పుకుంది శృతి వెనక నుంచి
ముందు వరకు అస్సలు ఈ
అడ్డు లేకుండా ఫ్రీ గా తన
సళ్ళు హాయ్ గా ఊగిపోతున్నాయి,
అంత పెద్ద పాలిండ్లు తన
పైట లో ఇమడలేక పోతున్నాయి,
ఈ సారి బాస్….శ్రుతి రావే నీ పూకు పగల దెంగుతా.... Part-04
in
Dengudu Stories,
Telugu,
తెలుగు
- on Saturday, February 21, 2015
- No comments
Post a Comment