ਉੱਧਰਆਪਣੀ ਮਾ ਦੀ ਹਰ੍ਕਤਤੇ ਪਜ਼ਾਮੇ ਬੀਚ ਸੋਨੀਦਾ ਲੂਣ ਇੰਘ ਝਟਕੇਮਰਨ ਲੱਗਾ ਕੇ ਓਸਦੇਹਾਥੋਂ ਛੁੱਟਣ ਨੂ ਫਿਰਦਾਸੀ ਤੇ ਉਹਨੂ ਬਹਲਾਜ਼ੋਰ ਲਾ ਕੇ ਉਸਨੂਕਾਬੂ ਵਿਚ ਰਖਣਾ ਪਈਰਿਹਾ ਸੀ. ਲੂਣ ਨੂਹਾਥ ਵਿਚ ਘੁੱਟਯ ਓਬੱਸ ਿਹੀ ਸੋਚੀ ਜਾਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਆਪਣੀ ਮਾਨੂ ਘੋਡੀ ਬਣਾ ਕੇਉਸਦੀ ਹਿਲੋਰੇ ਲੈਂਦੀ ਬੂੰਦਵਿਚ ਪਿਛਯੋਂ ਲੂਣ ਵੱਡਕੇ ਉਸਨੂ ਟੋਕਣ ਦਾਕਿੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਆਵੇਗਾ. ਏਖਯਲ ਆਯੁਨਦਯਾ ਹੀ ਉਸਦੇਲੂਣ ਨੇ ਇੰਨੇ ਜ਼ੋਰਨਾਲ ਝਟਕਾ ਮਰਾ ਕੇਲੂਣ ਉਸਦੇ ਹਤੋ ਨਿੱਕਲਗਯਾ, ਉਸਨੇ ਫਿਰ ਤੋਂਆਪਣਾ ਲੂਣ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂਬੇਡ ਔਖੇ ਹੋ ਕੇਆਪਣੀ ਮੁੱਠ ਵਿਚ ਗੁੱਟਯਾਤੇ ਆਪਣੇ ਪੱਟ ਨਾਲਦੱਬ ਕੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ. ਓ ਇਸ ਵਕ਼ਤਬੱਸ ਿਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀਕੇ ਛੇਤੀ ਤੋਂ ਛੇਤੀਘਰ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵੇ ਤੇਜਾਕੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਮੁਠਮਾਰ ਸਕੇ.
ਅਚਾਨਕਗਲੀ ਦੇ ਮੋਡ ਤੇਜੋ ਹਾਲੇ ਥੋਡੀ ਡੋਰਸੀ ਓਹਨੂ ਕੋਯੀ ਬੰਦਾਛਤਰੀ ਤਾਣੀ ਆਪਣੇ ਵੱਲਆਯੁਨਦਾ ਦਿਖਿਯਾ. ਦੋਨੋ ਮਾਪੁੱਤ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਵਿਚ ਘਿਰਗਾਏ. ਹਾਲਾਂਕੇ ਸੋਨੀ ਨੂਇੰਨਾ ਜਾਦਾ ਫਿਕਰ ਨਹੀਸੀ ਪਰ ਸੀਮਾ ਦੀਹਾਲਤ ਤਾਂ ਇੰਘ ਸੀਜਿਵੇਂ ਓ ਕਪਦੇ ਲਾਹਕੇ ਮੀਂਹ ਵਿਚ ਭਿੱਜਦੀਗਲੀ ਚੋ ਘੁਮ ਰਿਹਈਹੋਵੇ. ਸੋਨੀ ਨੇ ਆਪਣੀਮਾ ਦੀ ਤੋੜ ਹੌਲੀਹੁੰਦੀ ਦੇਖੀ ਤੇ ਫਿਰਸੀਮਾ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁਢ਼ਕੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਵੱਲਦੇਖਯਾ. ਆਪਣੀ ਮਾ ਦੇਚਿਹਰੇ ਤੇ ਇੰਘ ਹਵਇਿਆਨਉਰਦਯਨ ਦੇਖ ਸੋਨੀ ਨੂਕੁਛ ਸ੍ਮਘ ਨਾ ਆਯਾਕੇ ਓ ਇੰਨਾ ਕਾਹਤੋਂਘਬਰਾ ਰਿਹਈ ਹੈ. ਸੀਮਾਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਨਸਾੰਘੀਤੇ ਬੁਰੀ ਤੇਰਹ ਖਿਘਗਾਯੀ. ਓਹਨੇ ਪਿਹਲਾਂ ਤਾਂਗਲੀ ਵਿਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੇਵੱਲ ਆਯੂੰਦੇ ਬੰਦੇ ਨੂਦੇਖਯਾ ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੀਨਿਗ੍ਹਾ ਨੀਵੀ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇਪੀਂਦੇ ਤੇ ਝਾਤੀ ਮਾਰੀਤੇ ਫਿਰ ਓਹਨੇ ਵਾਪਸਸੋਨੀ ਵੱਲ ਦੇਖਯਾ. ਹੁਣਸੋਨੀ ਨੂ ਸਾਰਾ ਮਾਜਰਾਸਮਘ ਆ ਗਯਾ. ਓਵੀ ਘਬਰਾ ਉੱਠਯਾ. ਹੁਣਕਿ ਕਰੇ. ਉਸਦੀ ਮਾਨੂ ਕੋਯੀ ਇਸ ਹਾਲਤਵਿਚ ਦੇਖ ਓ ਤਾਂਸੋਚ ਵੀ ਨਹੀ ਸਕਦਾਸੀ. ਓ ਨੱਸ ਕੇਆਪਣੀ ਮਾ ਦੇ ਅੱਗੇਜਾ ਖਲੋਤਾ. ਸੋਨੀ ਤੇੁਹਦੀ ਮਾ ਦੋਨੋ ਇੰਘਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੈਰ ਪੁੱਤਰਹੇ ਸੰਨ ਕੇ ਓਕਿਸੇ ਤੇਰਹ ਨਾਲ ਓਸਬੰਦੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਯੂਣੋਬਚ ਜਾਂ ਜਾ ਫਿਰਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕੇ ਓਉਸ ਨਾਲ ਤਕੜੇ ਨੂਟਾਲ ਸਕਾਂ. ਭਾਵੇ ਸੀਮਾਬਿਲ੍ਕੁਲ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇਪਿੱਛੇ ਲੁਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਕਰ ਰਿਹਈ ਸੀ ਪਰਏਕ ਸਾਇਡ ਤੋਂ ਤੇਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜੇ ਓਬੰਦਾ ਅਗਾਂਹ ਜਾਕੇ ਪਿਛੇਮੁਢ਼ ਕੇ ਦੇਖ ਲੈਂਦਾਤਾਂ ਉਸਦੀ ਗੋਰੀ ਚਿੱਟੀਬੂੰਦ ਕਾਲੀ ਕੱਚੀ ਠਣੀਲਿਸ਼ਕਦੀ ਸਾਫ ਸਾਫ ਉਸਨੂਦੂਰੋਂ ਹੀ ਨਜ਼ਰ ਆਜਾਣੀ ਸੀ. ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਨਾਲ ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿਚਦੇਖ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇਤਾਂ ਖਾਂਬਨ ਨੂ ਦਾਰਾਲਾ ਡੇਨਿਯਨ ਸੰਨ.
"ਪਿਛੇ ਹਵੇਲੀਨੂ ਮੁਢ਼ ਚਲੀਏ? ਪਤਾਨੀ ਕੌਣ ਆ........ ਕਿਸੋਚੁਗਾ? ਮੈਂ ਕਿਹੰਦੀ ਹਵੇਲੀਨੂ ਮੁਢ਼ ਚੱਲਦੇ ਆਂ" ਸੀਮਾ ਹੌਲੀ ਦੇਣਾ ਮੀਂਹਵਿਚ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨੂਕਿਹੰਦੀ ਹੈ. ਹਾਲਾਂਕੇ ਉਸਨੇਏਕ ਨਹੀ ਦੱਸਯਾ ਸੀਕੇ ਕੇਯੋਨ ਉਸਦਾ ਦਿਲਵਾਪਸ ਹਵੇਲੀ ਨੂ ਨੂਧਾਂਨੂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਰਸੋਨੀ ਸਭ ਕੁਘ ਸ੍ਮਘਸਕਦਾ ਸੀ. ਓ ਆਪਣੀਚੁੰਨੀ ਖੋਲ ਕੇ ਆਪਣੇਪੀਂਦੇ ਤੇ ਲੈਂਦੀ ਹੈਪਰ ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਯੀਫਰਕ ਨਹੀ ਪੈਂਦਾ. ਸੂਟਠਣੀ ਉਸਦੀ ਬ੍ਰਾ ਹਾਲੇਵੀ ਉਂਘ ਹੀ ਸਾਫਸਾਫ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਿਹਈਸੀ.
"ਨਹੀ, ਤੁਸੀਬੱਸ ਮੇਰ ਪਿਛੇ ਪਿਛੇਤੁਰਦੇ ਚਲੋ. ਮੀਂਹ ਤੇਜ਼ਆ, ਚਿੱਤਾਣ ਬੀਚ ਇੰਨਾਸਾਫ ਸਾਫ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਆਯੁਨਦਾ" ਸੋਨੀ ਨੇ ਜਵਾਬਦਿੱਤਾ. 'ਇਥੇ ਮੇਰਾ ਕੱਲਾਕੱਲਾ ਅੰਗ ਨਜ਼ਰ ਆਰਿਹਾ ਆ ਤੇ ਏਕਿਹੰਦਾ....
..." ਸੀਮਾ ਹਾਲੇ ਸੋਚਹੀ ਰਿਹਈ ਸੀ ਕੇਸਾਹਮਣੇ ਆਯੁਨਦਾ ਬੰਦਾ ਜੋਹਾਲੇ ਓਹ੍ਨਾ ਤੋਂ ਪੰਜਛੇ ਘਰ ਡੋਰ ਸੀਏਕ ਘਰ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾਖੋਲ ਅੰਦਰ ਬਾਢ ਗਯਾ. ਸੀਮਾ ਨੂ ਸੁਖ ਦਾਸਾਹ ਆਯਾ ਤੇ ਉਸਨੇਰੱਬ ਦਾ ਸੁਕਾਰ ਮਾਨਯਾ.
"ਮਰਜਾਨਾ ਨਜ਼ਰਸਿੰਹੋ ਸੀ..." ਸੀਮਾ ਉਸ ਘਰਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਸਾਹਮਣੇਯੋ ਲੰਘਦੀਬੋਲੀ ਜਿਥੇ ਓ ਬੰਦਾਬੱਦਦਯਾ ਸੀ. ਸੋਨੀ ਵੀਰੱਬ ਦਾ ਸੁਕਾਰ ਮਨਾਰਿਹਾ ਸੀ ਭਾਵੇ ਉਸਨੇਆਪਣੀ ਮਾ ਨੂ ਵਾਪਸਹਵੇਲੀ ਜਾਂ ਤੋਂ ਨਾਹਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਪਰਦਿਲ ਉਸਦਾ ਭੀ ਬਾਡਾਡਰਾ ਹੋਯ ਸੀ. ਓਬਿਲ੍ਕੁਲ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀ ਕਰਸਕਦਾ ਸੀ ਕੇ ਉਸਦੀਮਾ ਦੇ ਮਖਮਲੀ ਗੋਰੇਚਿੱਟ ਪੀਂਦੇ ਤੇ ਕਿਸੇਹੋਰ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵੇ.
"ਵੇ ਛੇਤੀਛੇਤੀ ਪੈਰ ਪੁੱਤ....ਫਟਫ੍ਤਕਰ....ਜਲਦੀ ਦੇਣਾ ਘਰਪਹੁੰਚੀਏ....ਇਥੇ ਫੇਰ ਨਾਕੋਯੀ ਟੱਕਰ ਜਾਏ ਰਾਸਤੇਚੋ" ਸੀਮਾ ਫਿਰ ਤੋਂਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਮੋਹਰੇਹੋਕੇ ਪੂਰੀ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲਘਰ ਵੱਲ ਲੈਂਬ ਲੈਂਬਪੈਰ ਪੁੱਟਣ ਲਗਿਈ. ਹੁਣਓ ਲੱਕ ਲਚਕਾਲਚਕਾ ਕੇ ਨਹੀ ਤੁਰਰਿਹਈ ਸੀ, ਹੁਣ ਤਾਂਬਸ ਉਸਨੂ ਿਹੀ ਫਿਕਰਸੀ ਕੇ ਛੇਤੀ ਦੇਣਾਘਰ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵੇ. ਸੀਮਾਦੇ ਇੰਘ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ਟੁਰਨ ਨਾਲ ਸੋਨੀ ਨੂਚੰਗਾ ਨਾ ਲੱਗਯਾ. ਉਸਦੀਯਨਅਖਾਂ ਸੇਕਣ ਵਾਲਾ ਨਜ਼ਾਰਾਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਨਹੀਸੀ. ਪਰ ਫੇਰ ਵੀਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਨ ਨੂਤੱਸਲੀ ਦਿੱਤੀ ਕੇ ਫੇਰਕੀਤੇ ਮੌਕਾ ਮਿਲ ਜਾਯੁਗਾ. ਇੰਨਾ ਵੀ ਘੱਟ ਨਹੀਸੀ ਕੇ ਉਸਦੀ ਮਾਦੀ ਪੱਟ ਰੂਲਣੋ ਬਚਗਯਯੀ ਸੀ.
ਆਪਣੇਘਰ ਵੱਲ ਮੁੱਧਦੀ ਆਖਿਰੀਗਲੀ ਚੋ ਪਹੁੰਚ ਸੀਮਾਦੀ ਤੋੜ ਫਿਰ ਤੋਂਪਿਹਲਾਂ ਵਾਂਗ ਹੌਲੀ ਹੋਗਾਯੀ. ਓ ਫਿਰ ਮਾਦਕਨਾਲ ਪੱਬ ਚੁੱਕਣ ਲੱਗੀਸੀ. ਸਾਹਮਣੇ ਗਲੀ ਖਾਲੀਪਯੀ ਸੀ. ਚੌਥਾ ਘਰਉਹਨਾ ਦਾ ਹੀ ਸੀ. ਓਹ੍ਨਾ ਦੇ ਘਰ ਨਲਦੇਸਾਰੇ ਘਰ ਉਹਨਾ ਦੇਸਾੜਿਕੇਚਰੀ ਚੋਂ ਹੀ ਸੰਨ. ਦੋ ਘਰ ਜੋ ਸਾੜਿਕੇਅਨੁਸਾਰ ਸੀਮਾ ਦੇ ਜੇਤਾਂਦੇ ਸੰਨ, ਵਿਹਲੇ ਪਾਏਸੰਨ ਕ੍ਯੋਂਕੇ ਓ ਕਦੋਂਦੇ ੇਨਲੰਦ ਜਾ ਬਸੇਸੰਨ.
ਸੋਨੀਨੇ ਜੱਦ ਆਪਣੀ ਮਾਦੀ ਤੋੜ ਹੌਲੀ ਹੁੰਦੀਦੇਖੀ ਤੇ ਫਿਰ ਜਦੋਂਉਸਨੂ ਪਿਹਲਾਂ ਵਾਂਗ ਲੱਕਲਚਕਾ ਲਚਕਾ ਕੇ ਤੁਰਦੀਵੇਖਯਾ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਦਿਲਬਾਡਾ ਬਾਘਿਯਾ ਪਯੁੰ ਲੱਗਾ. ਓ ਥੋਡਾ ਜਿਹਾਨਜ਼ਾਰਾ ਜੋ ਗਲੀ ਦੇਮੋਢ਼ ਤੋਂ ਉਹਨਾ ਦੇਘਰ ਦੇ ਗੇਟ ਤੱਕਸੀ ਪੂਰੀ ਤੇਰਾਂ ਨਾਲਲੇ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਸੀਮਾਨੇ ਘਰ ਦਾ ਗੇਟਖੋਲਯਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਜਾਕੇ ਆਪਣੇ ਪਿਛੇ ਬੰਦਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਜਦੋਂ ਓਘਰ ਦੇ ਬਰਾਂਡੇ ਵਿਚਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਸੀਮਾ ਨੇਸੋਨੀ ਨੂ ਆਖਿਰੀ ਜਲਵਾਦਿਖਯੌਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ. ਹੁਣ ਉਸਨੂ ਦਰ ਨਹੀਸੀ ਕੇ ਉਸਨੂ ਕੋਯੀਦੇਖ ਲਵੇਗਾ. ਗਲੀ ਚੋਕੋਯੀ ਵੈਸੇ ਨਹੀ ਦੇਖਸਕਦਾ ਸੀ ਤੇ ਆਸਪਾਸੇ ਕੋਯੀ ਚੁਬਾਰੇ ਵਲਘਰ ਨਹੀ ਸੀ ਨਾਲੇਜੇ ਹੁੰਦਾ ਵੀ ਤਾਂਭੀ ਛੱਤੇ ਹੋਏ ਬਰਾਂਡੇਅੰਦਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾਨਹੀ ਪਈ ਸਕਦੀ ਸੀ
ਬਰਾਂਡੇਵਿਚ ਘਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇਵੱਲ ਮਾਦਕ ਨਾਲ ਏਕਏਕ ਪੈਰ ਬਿਲ੍ਕੁਲ ਹੌਲੀਹੌਲੀ ਪੁੱਟਦੀ ਸੀਮਾ ਨੇਆਪਣਾ ਏਕ ਹਾਥ ਪਿਛੇਲੇ ਜਾਕੇ ਆਪਣੇ ਸੂਟਨੂ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕਯਾ. ਸੋਨੀਦਾ ਸਾਹ ਰੁਕਣ ਲੱਗਾ. ਫਿਰ ਸੀਮਾ ਨੇ ਸਲਵਾਰਠਣੀ ਆਪਣੀ ਬੂੰਦ ਤੇਹਾਥ ਫੇਰਾ ਤੇ ਫਿਰਆਪਣੇ ਗੋਰੇ ਚੀਤਦਾਨ ਦੇਬੀਚਕਾਰ ਆਪਣੀ ਬੂੰਦ ਦੀਲਕੀਰ ਵਿਚ ਹਾਥ ਘੁਮਾਯਾ. ਫੇਰ ਓ ਦੂਜਾ ਹਾਥਵੀ ਪਿਛੇ ਲੇ ਗਾਯੀਤੇ ਘਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰੁਕ ਉਸਨੇਆਪਣੇ ਹਟਾਣ ਨਾਲ ਆਪਣੇਛੱਦਦਯਾੰ ਨੂ ਪਲੋਸਯਾ ਤੇਫਿਰ ਏਕ ਬੜੀ ਜ਼ੋਰਨਾਲ ਘੁੱਟਯਾ. ਫਿਰ ਉਸਨੇਮੁਸਕੌਂਦੀ ਨੇ ਘਰ ਦਾਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ. ਪਿਛੇਮੁਢ਼ ਕੇ ਦੇਖਯਾ ਤਾਂਸੋਨੀ ਮੂੰਹ ਅੱਡੀ ਖਡ਼ਾਸੀ. ਹੁਣ ਓ ਜੇਬਵਿਚ ਦੀ ਨਹੀ ਬਾਲਕੇਸਾਹਮਣੇਯੋ ਆਪਣੇ ਪਜ਼ਾਮੇ ਠਣੀਆਪਣੇ ਅਕਡਯੋ ਲੂਣ ਨੂਮਸਾਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਆਪਣੀਮਾ ਦੇ ਪਿਕਚੇ ਮੁਡਾਨਤੇ ਓ ਹੋਸ਼ ਵਿਚਆਯਾ. ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਲੂਣਤੋਂ ਆਪਣਾ ਹਾਥ ਏਕ੍ਦੂਮਹਟਾ ਲੇਯਾ ਪਰ ਇਸਨਾਲ ਉਸਦਾ ਲੋਹੇ ਦੀਰੋਡ ਵਾਂਗਰ ਅਕਦਯਾ ਲੂਣਜੋ ਪਜ਼ਾਮੇ ਵਿਚ ਇੰਘਝਟਕੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀਜਿਵੇਂ ਉਸਦੇ ਪਜ਼ਾਮੇ ਵਿਚਕੋਯੀ ਨਾਗ ਫਰਾਟੇ ਮਾਰਰਿਹਾ ਹੋਵੇ. ਓ ਆਪਣੀਮਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖਲੋਤਾਆਪਣੀ ਹਾਲਤ ਤੇ ਇੰਨਾਸ਼ਰਮਸਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕੇਫਿਰ ਤੋਂ ਪਜ਼ਾਮੇ ਉੱਪਰੋਂਆਪਣੇ ਲੂਣ ਤੇ ਹਾਥਰਖ ਉਸਨੂ ਜ਼ੋ ਨਾਲਝਟਕੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕਣਦੀ ਕੋਸ਼ਹਸੀਹ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਸੀਆਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਹਾਲਤਦੇਖ ਆਪਣਾ ਹਾਸਾ ਰੋਕਨਹੀ ਪਯੂੰਦੀ ਤੇ ਖੁੱਲਕੇ ਹੱਸ ਪੈਂਦੀ ਹੈ. ਸੋਨੀ ਨੂ ਉਸਦੀ ਮਾਦਾ ਹਾਸਾ ਹੋਰ ਵੀਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ. ਓਸਡੀਯਨ ਗੱਲਾਂ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲਲਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦਿਯਨ ਹਂਨ. ਸੀਮਾ ਹੱਸਦੀ ਹੱਸਦੀ ਦੋਹਰੀਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
"ਲੇਯਾਹ ਬਾਲਟੀ.....ਮੈਨੂ ਫਾਧਾ ਦੇ" ਓਹੱਸਦੀ ਹੱਸਦੀ ਬਾਂਹ ਅੱਗੇਨੂ ਉਸ ਵੱਲ ਕਰਦੀਕਿਹੰਦੀ ਹੈ. ਹਾਸੇ ਨਾਲਉਸਦਾ ਪੀਂਦਾ ਕਮਬੱ ਰਿਹਸੀ ਉਸਤੋਂ ਬੋਲਾ ਨਹੀਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. "ਜਹਜਾ ਨਾ-ਧੋ ਲਾਨਾਲੇ ਆਪਣੇ ਕਪਦੇ ਬਾਦਲਲਾ. ਮੈਂ ਵੀ ਨਹੁਯਣਾਆ. ਫਿਰ ਕੁਛ ਖਾਨਨੂ ਬਣਾਯੂੰਦੀ ਆ" ਸੋਨੀ ਬਾਲਟੀਫਾਧਾ ਉਥੋਂ ਨੱਸ ਤੁੜਾ. ਸੀਮਾ ਪਿਛੇ ਹਾਲੇ ਵੀਹੱਸਦੀ ਹੋਯੀ ਦੁਧ ਦੀਬਾਲਟੀ ਚੁੱਕੀ ਰਸੋਯੀ ਵੱਲਚ੍ਲਾਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਸੋਨੀਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਜਾਕੇ ਫਟਾਫਟ ਆਪਣੇ ਪਿਹਿਨਾਂਲਾਯੀ ਸੁੱਕੇ ਕੱਪਦ ਚੁੱਕਦਾਹੈ ਤੇ ਬਾਤਰੂਮ ਵੱਲਨੱਸਦਾ ਹੈ. ਦੋ ਬਾਤਰੂਮਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬ੍ਰਾਂਡੇਨਾਲ ਬਣੇ ਹੋਏ ਸੰਨ. ਬਾਤਰੂਮ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵਦਦਾਯਾਹੀ ਸੋਨੀ ਕੁੰਡੀ ਲਗਾਕੇ ਆਪਣੇ ਗਿੱਲੇ ਕਪਦੇਲਾਹ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦੇਂਦਾਹੈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸੱਜੇਹਾਥ ਨਾਲ ਅਕਦੇਯੋ ਲੂਣਨੂ ਫਡ ਲੈਂਦਾ ਹੈਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸਦੀਮਾ ਦਿਯਨ ਹਰਕਤਾਂ ਨਾਲਫੁੰਕਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਸੋਨੀਆਪਣੇ ਲੂਣ ਨੂ ਘੁੱਟਕੇ ਫਾਧ ਲੈਂਦਾ ਹੈਤੇ ਉਸਦਾ ਹਾਥ ਅੱਗੇਪਿਛੇ ਹੋਣ ਲਗਦਾ ਹੈ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਕਾਮ ਦੀਉੱਤੇਜਣਾ ਨਾਲ ਕਮਬੱ ਰਿਹਾਸੀ. ਲੂਣ ਤੇ ਹਾਥਅੱਗੇ ਪਿਛੇ ਕਰਡਾਯਨ ਉਸਦੀਉੱਤੇਜਣਾ ਹੋਰ ਵੀ ਤੇਜ਼ਹੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਓ ਪ੍ਨਿਯਨ ਅਖਾਂਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ. ਅਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਡਾਯਨ ਹੀਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੀ ਮਾਦੀ ਤਸਵੀਰ ਉੱਭਰ ਆਯੁੰਦੀਹੈ ਜੋ ਪਤਲਾ ਜਿਹਾਸੂਟ ਪਯੀ ਮੀਂਹ ਵਿਚਭਿੱਜਦੀ ਖਾਡ਼ੀ ਸੀ. ਉਸਨੇਚੁੰਨੀ ਲਾਯੀ ਹੋਯੀ ਸੀ. ਓਸਦੇ ਸੂਟ ਠਣੀ ਉਸਦੀਬ੍ਰਾ ਤੇ ਕਾਚੀ ਨਜ਼ਰਆ ਰਿਹੀਯਾਨ ਸੰਨ. ਓ ਘਰ ਦੇਵਿਹਦੇ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖਾਡ਼ੀਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੁਖਥੱਲੇ ਨੂ ਝੁਕਯਾ ਹੋਯਸੀ. ਸੋਨੀ ਦਾ ਹਾਥਲੂਣ ਨੂ ਹੋਰ ਵੀਘੁੱਟ ਕੇ ਫਾਧ ਲੈਂਦਾਹੈ. ਓ ਸੂਟ ਠਣੀਝਾਕਦੇ ਕਦੇ ਆਪਣੀ ਮਾਦੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਟੇ ਪੇਟਨੂ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਕਦੇਉਸਦੇ ਮੋਟੇ-ਮੋਟੇ ਗੋਲ-ਗੋਲ ਪੱਟਾਂ ਨੂ. ਕਦੀ ਓ ਉਸਦੀ ਬ੍ਰਾਵਿਚ ਕੈਦ ਉਸਦੇ ਮੁੱਮਯਨਨੂ ਆਪਣੀ ਅਖਾਂ ਨਾਲਪਲੋਸਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਦੇਉਸਦੀ ਸਲਵਾਰ ਚੋ ਦਿਸਦੀਉਸਦੀ ਕਾਲੀ ਕੱਚੀ ਥੱਲੇਉਸਦੀ ਫੁਡੀ ਕਿਦਾਂ ਦੀਦਿਸਦੀ ਹੋਵੇਗੀ ਏ ਅੰਦਾਜ਼ਾਲਾਗੌਂਦਾ ਹੈ. ਆਪਣੀ ਮਾਦੇ ਪੀਂਦੇ ਨੂ ਨਜ਼ਰਾਂਨਾਲ ਛੋਹੁੰਡਯਾ, ਮਸਲਡਯਨ ਸੋਨੀ ਦਾਹਾਥ ਹੁਣ ਫੁੱਲ ਸ੍ਪੀਡਤੇ ਆਪਣੇ ਲੂਣ ਤੇਘੁਮ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਸੀਮਾਰਸੋਯੀ ਵਿਚ ਖਾਧੀ ਬਾਲਟੀਚੋ ਕੁਘ ਦੁਧ ਕਾਢਕੇ ਅਲਗ ਰਖ ਰਿਹਈਸੀ, ਜੋ ਉਹਨਾ ਨੇਪੀਣ ਲਾਯੀ ਤੇ ਚਾਹਬਣਾਯੁੰ ਲਾਯੀ ਵਰਤਣਾ ਸੀਬਾਕੀ ਓ ਸ਼ਾਮ ਦਾਦੁਧ ਗਰਮ ਰਖ ਦੇਂਦੀਸੀ ਟੇਕ ਸ੍ਵੇਰੇ ਉਸਨੂਰੀਡਕ ਕੇ ਖਾਨ ਵਾਸ੍ਤੇਦਹੀ ਲੱਸੀ ਤੇ ਮਖਨਕਾਢ ਸਕੇ. ਓ ਸ੍ਟੋਵਤੇ ਦੁਧ ਗਰਮ ਰਖਰਿਹਈ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇਬਾਤਰੂਮ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਜ਼ੋਰਨਾਲ ਬੰਦ ਹੋਣ ਦੀਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ. ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂਤੇ ਮੁਸਕਾਨ ਫੈਲ ਗਾਯੀ. ਓ ਬਾਡੀ ਚੰਗੀਤੇਰਾਂ ਨਾਲ ਜਾਂਦੀ ਸੀਕੇ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤ ਨੂਕ੍ਯੋਂ ਏਨਾਇ ਕਾਹਲ ਲੱਗੀਹੋਯੀ ਸੀ ਬਾਤਰੂਮ ਜਾਂਦੀ. ਉਸਦਾ ਖੁਦ ਦਾਹੀ ਕਸੂਰ ਸੀ ਸਾਰਾ. ਓ ਆਪਨਿਯਨ ਉਹਨਾਹਰਕਤਾਂ ਨੂ ਯਾਦ ਕਰਦੀਹੈ ਜੋ ਅੱਜ ਉਸਨੇਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਕਾਲਜੇਅੱਗ ਮਚਯੁੰ ਲਾਯੀ ਕੀਟੀਯਾਂਸੰਨ. ਜਦੋਂ ਉਸਨੂ ਯਾਦਆਯੁਨਦਾ ਹੈ ਕੇ ਓਕਿੰਘ ਬਰਾਂਡੇ ਵਿਚ ਆਪਣੇਲੂਣ ਨੂ ਪਜ਼ਾਮੇ ਉੱਪਰੋਂਮਸਾਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮੁਸਕਾਨਫੈਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਓਆਪ ਮੂਹਰੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗਪੈਂਦੀ ਹੈ. "ਹਾਏ ਅੱਜ ਤਾਂਬੇਸ਼ਰਮੀ ਦੀ ਹੱਦ ਕਰਤੀਤੂ. ਕੰਜਰੀਏ ਭੋਰਾ ਸ਼ਰਮਨਾ ਕੀਤੀ ਤੂ. ਬੇਚਾਰਾਕਿੰਘ ਤਦਾਫ ਰਿਹਾ ਸੀ" ਜਦੋਂ ਸੀਮਾ ਨੂ ਯਾਦਆਯੁਨਦਾ ਹੈ ਕੇ ਉਸਨੂਆਪਣੇ ਵੱਲ ਦੇਖਡਾਯਨ ਦੇਖਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਲੂਣਤੋਂ ਹਾਥ ਚੁੱਕ ਲਾਏਸੰਨ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਲਲਕਿੰਘ ਪਜ਼ਾਮੇ ਵਿਚ ਚਾਲਾਂਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. "ਹਾਯਕਿੱਦਾਂ ਅਕਦਯਾ ਪੇਯਾ ਸੀ.......ਹਾਏ ਜਿਸ ਹਿਸਾਬਨਾਲ ਓਹਦਾ ਪਜ਼ਾਮਾ ਸਾਹਮਾਨਯੋਣਫੁੱਲਯਾ ਸੀ ਉਸ ਹਿਸਾਬਨਾਲ ਤਾਂ ਬਹਲਾ ਲਾਂਬਾਮੋਟਾ ਹੋਣਾ ਆ..." ਸੀਮਾਨੂ ਸੋਚਦੀ ਸੋਚਦੀ ਨੂਝੂਝੁਰੀ ਜਿਹੀ ਆ ਗਾਯੀ. ਉਸਨੇ ਆਪਨਿਯਨ ਲੱਤਾਂ ਘੁੱਟਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁਡੀ ਚੋਹੋ ਰਿਹਈ ਚੀਸ ਨੂਘੱਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਕੀਤੀ. ਉਸਦੀ ਫੁਡੀ ਨਿਹਾਰਵਾਂਗ ਪਾਣੀ ਬਹਾ ਰਿਹਈਸੀ. ਸੀਮਾ ਨੇ ਦੁਧਫਟਾਫਟ ਗਰਮ ਰਖ ਕੇਬਾਕੀ ਦਾ ਫ੍ਰਿਡ੍ਜ ਵਿਚਰਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪਣੇਕਮਰੇ ਵੱਲ ਕਾਹਲੀ ਕਾਹਲੀਗਾਯੀ. ਕਮਰੇ ਚੋ ਪਹੁੰਚਉਸਨੇ ਵੀ ਪਯੁੰ ਲਾਯੀਏਕ ਸੂਟ ਚੁੱਕਯਾ ਤੇਤੌਲੀਯਾ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰਖਬਾਤਰੂਮ ਨੂ ਤੁਰ ਗਾਯੀ.
ਸੀਮਾਵਿਹਦੇ ਦੇ ਬੀਚਕਾਰ ਤੇਜ਼ਮੀਂਹ ਵਿਚ ਖਾਧੀ ਹੌਲੀਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰਉੱਪਰ ਚੁੱਕਦੀ ਹੈ ਤੇਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀਹੈ. ਜਦੋਂ ਡੋਨਾ ਮਾਪੁੱਤ ਦਿਯਨ ਨਜ਼ਰਾਂ ਆਪਸਵਿਚ ਮਿਲਡਿਯਨ ਹਂਨ ਤਾਂਰਵੀ ਦਾ ਹਾਥ ਆਪਣੇਲੂਣ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀਤੇਜ਼ੀ ਤੇਜ਼ੀ ਛੱਲਾਂ ਲੱਗਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਕੁਘ ਪਾਲਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦਿਯਨ ਅਖਾਂਵਿਚ ਇੰਘ ਹੀ ਵੇਖਦੀਸੀਮਾ ਆਪਣਾ ਥੱਲੇ ਵਾਲਾਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਡੰਡਾ ਨਾਲਟੁੱਕਦੀ ਹੈ ਤੇ ਉਸਦੇਹਾਥ ਉੱਪਰ ਉਠਦੇ ਹਂਨ. ਸ਼ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੇਪੁੱਤ ਦਿਯਨ ਅਖਾਂ ਵਿਚਅਖਾਂ ਪਯੀ ਆਪਣੇ ਸੀਨੇਤੋਂ ਚੁੰਨੀ ਲਾਹ ਕੇਥੱਲੇ ਸੁੱਟ ਦੇਂਦੀ ਹੈ. ਉਸਦਾ ਸੂਟ ਸਾਹਮਣੇਯੋਨ ਉਸਦੇਮੁੱਮਯਨ ਤੇ ਚੀਮਬ੍ਡਯਾ ਪੇਯਾਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀਯਨ ਡੋਡਿਯਨਉੱਭਰ ਕੇ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾਸਾਇਜ਼ ਖੁੱਲ ਕੇ ਦੱਸਰਿਹੀਯਾਨ ਸੰਨ. ਸੀਮਾ ਉਂਘਹੀ ਬੁੱਲ ਟੁੱਕਦੀ ਆਪਣੇਪੁੱਤ ਦਿਯਨ ਅਖਾਂ ਵਿਚਵੇਖਦੀ ਆਪਣੇ ਡੋਨਾ ਹਟਾਣਦਿਯਨ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂ ਆਪਣੇਦੋਨੋ ਮੁੱਮਯਨ ਦਿਯਨ ਡੋਡਿਯਨਤੇ ਹਾਲ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀਫੇਰਨ ਲੱਗਦੀ ਹੈ. ਉਸਦੇਸਾਹ ਡੂੰਘੇ ਹੋ ਗਾਏਸੰਨ ਤੇ ਉਸਦੇ ਡੂੰਘੇਸਾਹ ਲੈਣ ਨਾਲ ਉਸਦੇਮੁੱਂੇ ਵੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲਉੱਪਰ ਥੱਲੇ ਹੋ ਰਹੇਸੰਨ. ਸੋਨੀ ਦਾ ਹਾਥਹੁਣ ਇੰਨੀ ਸ੍ਪੀਡ ਨਾਲਮੁਠ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀਕੇ ਉਸਦੇ ਹਾਥ ਬੁਰੀਤੇਰਾਂ ਨਾਲ ਦਰਦ ਕਰਨਲੱਗ ਪੇਯਾ ਸੀ, ਪਰਉਸਨੂ ਕੋਯੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਸੀ. ਓ ਤਾਂ ਆਪਣੇਖਯਲਂ ਵਿਚ ਘਰ ਦੇਵਿਹਦੇ ਵਿਚ-ਵੜਦੇ ਮੀਂਹਵਿਚ ਖਲੋਤੀ ਆਪਣੀ ਮਾਦਿਯਨ ਅਖਾਂ ਵਿਚ ਅਖਾਂਪਯੀ ਖਡ਼ਾ ਸੀ ਜੋਹੁਣ ਆਪਣੇ ਦੋਨੋ ਹਟਾਣਦੇ ਅੰਗੂਥਯਨ ਤੇ ਵਿਚਕਾਰਲੀਯਨਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮੁੱਮਯਨਦਿਯਨ ਡੋਡਿਯਨ ਨੂ ਸੂਟਉੱਪਰੋ ਪੁੱਤ ਰਿਹਈ ਸੀ. ਉਸਦੀਯਨ ਅਖਾਂ ਮੀਤੀਯਾ ਜਾਰਿਹੀਯਾਨ ਸੰਨ. ਅਚਾਨ੍ਕ ਉਸਨੇਆਪਣੇ ਨਾਲ ਦੇ ਬਾਤਰੂਮਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾਂ ਦੀਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ. ਉਸਨੂ ਪਤਾਸੀ ਉਸਦੀ ਮਾ ਨਾਹੌਯੂਣਤੇ ਗਿੱਲੇ ਕਪਦੇ ਬਦਲਣਆਯੀ ਹੋਵੇਗੀ. ਪਰ ਓਆਪਦੇ ਖਯਲਂ ਵਿਚ ਉਂਘਹੀ ਖੱੁਬਯਾ ਰਿਹਾ. ਉਸਦੀਮਾ ਉਸਦੀਯਨ ਅਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇਆਪਣੇ ਮੁੱਮਯਨ ਦਿਯਨ ਡੋਡਲੀਯਨਆਪੇ ਹੀ ਪੁੱਤ ਰਿਹਈਸੀ. ਜਦੋਂ ਵੀ ਓਸਾਹ ਲੈਂਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦਾਸਿਨਾ ਉੱਭਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇਉਸਦੇ ਮੁੱਂੇ ਸਾਹਮਾਨਯੋਣ ਇੰਘਉੱਪਰ ਨੂ ਉਠਦੇ ਜਿਵੇਕਿਸੇ ਨੂ ਪੁਕਾਰ ਰਹੇਹੋਣ ਕੇ ਆਯੋ ਸਾਨੂਆਪਣੇ ਹਟਾਣ ਵਿਚ ਘੁੱਟਘੁੱਟ ਕੇ ਮਸਾਲ ਦੇਵੋ.
ਸੀਮਾਨੇ ਵੀ ਬਾਤਰੂਮ ਚੋਬਾਰਡਾਯਨ ਸਾਰ ਹੀ ਆਪਣੇਸੂਟ-ਸਲਵਾਰ ਨੂ ਲਾਹਦਿੱਤਾ, ਕਾਹਲੀ ਕਾਹਲੀ ਬ੍ਰਾਤੇ ਕੱਚੀ ਖੋਲ ਉਸਨੇਪਾਣੀ ਦਾ ਫੁਹਾਰਾ ਛੱਡਦਿੱਤਾ ਤੇ ਅੱਗ ਵਿਚਭਖਦੇ ਆਪਣੇ ਪੀਂਦੇ ਦੇਸੇਕ ਨੂ ਘੱਟ ਕਰਨਦੀ ਕੋਸ਼ਿਹ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਉਸਨੇ ਅੱਜ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਦੀਹੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀਪਰ ਉਸਨੂ ਕੋਯੀ ਅਫਸੋਸਨਹੀ ਸੀ. ਓ ਤਾਂਸਗੋਂ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤਕੁਘ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀਪਰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਉਸਦੇਅੰਦਰ ਥੋਡੀ ਜਿਹੀ ਸਰਾਂਸੰਕੋਚ ਬਾਕੀ ਸੀ ਨਹੀਤਾਂ ਅੱਜ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇਪੁੱਤ ਨੂ ਸ੍ਵਰਗਾਂ ਦਾਰਾਹ ਦਿਖਾ ਦੇਣਾ ਸੀ. ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਦਿਯਨਧਾਰਂ ਹਤਯੂੰਦੀ ਦੇ ਓਸਦੇਹਾਥ ਥੱਲੇ ਆਪਣੇ ਗੋਲਮਟੋਲ ਮੁੱਮੈਨ ਤੇ ਜਾਂਦੇਹਂਨ. ਓ ਆਪਣੇ ਮੁੱਮਯਨਨੂ ਆਪਣੇ ਹਟਾਣ ਵਿਚਭਰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਨੂਇੰਘ ਲਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਉਹਨਾ ਦਾ ਸਾਇਜ਼ ਥੋਡਾਜਿਹਾ ਵਧ ਗੇਯਾ ਹੋਵੇ. ਜਿਵੇ ਅੱਜ ਓ ਹੋਰਭੀ ਫੁੱਲ ਗਾਏ ਹੋਣ. ਓ ਆਪਣੇ ਮੁੱਮਯਨਨੂ ਕੁਘ ਚਿਰ ਪਲੋਸਦੀਪਲੋਸਦੀ ਉਹਨਾ ਨੂ ਘੁੱਟਣਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ. ਅੱਜਉਸਦੇ ਮੁੱਂੇ ਬੱਾੱਦੇ ਹੀਨਹੀ ਸਗੋ ਬਾਹਲੇ ਸਖਤਭੀ ਮਿਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੇਸੰਨ. ਲਗਦਾ ਸੀ ਉਸਦੇਪੁੱਤ ਦੇ ਲੂਣ ਨੇਉਸਤੇ ਕੋਯੀ ਜਾਦੂ ਚਲਾਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਦੇ ਲੂਣ ਦਾ ਖਯਲਆਯੁਨਦਯਨ ਹੀ ਉਸਦਾ ਏਕਹਾਥ ਆਪਣੇ ਮੁੱਂੇ ਦੀਡੋਡੀ ਨੂ ਖਿਚਦਾ ਹੈਤੇ ਦੂਜਾ ਉਸਦੀ ਫੁਡੀਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਓ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂਘੁੱਟੀ ਆਪਨਿਯਨ ਸਿਸਕਿਯਨ ਰੋਕਣਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਕਾਹਲੀਕਾਹਲੀ ਆਪਣੇ ਛੋਲੇ ਨੂਰਗਦਾਨ ਲਗਦੀ ਹੈ ਤੇਦੂਜੇ ਹਾਥ ਨਾਲ ਬਾਦਲਬਾਦਲ ਕੇ ਕਦੇ ਓਆਪਣੇ ਮੁੱਮਯਨ ਨੂ ਪੁੱਟਦੀਹੈ ਤੇ ਕਦੇ ਉਹਨਾਦਿਯਨ ਘੁੰਦੀਯਨ ਨੂ ਮਸਲਦੀਹੈ. ਉਸਦੀਯਾ ਅਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇਉਸਦੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਲੂਣਘੁਮ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਜਦੋਂਉਸਨੂ ਖਯਲ ਆਯੁਨਦਾ ਹੈਕੇ ਨਾਲ ਦੇ ਬਾਤਰੂਮਵਿਚ ਉਸਦਾ ਪੁੱਤ ਉਸਨੂਯਾਦ ਕਰ-ਕਰ ਕੇਮੁਠ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂਉਸਦੇ ਹਾਥ ਦੀ ਉਂਗਲਤੇਜ਼ੀ ਤੇਜ਼ੀ ਉਸਦੇ ਛੋਲੇਨੂ ਰਗਦਦੀ ਉਸਦੀ ਫੁਡੀਦੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋਣਲੱਗਦੀ ਹੈ.
ਵਿਹਦੇਦੇ ਬੀਚਕਾਰ ਖਾਡ਼ੀ ਸੀਮਾਦਿਯਨ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਮੀਂਹਦੇ ਪਾਣੀ ਦਿਯਨ ਬੂੰਦਾਡਿਗਡਿਯਨ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀਤਿਲਕ ਕੇ ਥੱਲੇ ਨੂਤੁਰ ਪੈਂਡਿਯਨ. ਕੁਘ ਬੂੰਦਾ ਉਸਦੀਥੋਡੀ ਠਣੀ ਉਸਦੇ ਮੁੱਮਯਨਦੇ ਉੱਤੇ ਡਿਗਡਿਯਨ ਤੇਕੁਘ ਉਸਦੀ ਧੋਣ ਤੋਂਵਗਦਿਯਨ ਉਸਦੇ ਸੂਟ ਦੇਗਲੇ ਠਣੀ ਹੁੰਦੀਯਨ ਉਸਦੇਮੁੱਮਯਨ ਤੇ ਜਾ ਪਹੁੰਚਡਿਯਨ. ਮੀਂਹ ਦਾ ਪਾਣੀ ਉਸਦੇਪੀਂਦੇ ਨੂ ਤਰਾਂ ਦੀਵਜਾਏ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਬਲਦੀਅੱਗ ਤੇ ਜਿਵੇ ਟੈਲਪਾ ਕੇ ਉਸਨੂ ਹੋਰਭੀ ਭਡ਼ਕਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਓਸਦੇ ਦੋਨੋ ਹਾਥ ਥੱਲੇਜਾਂਦੇ ਹਂਨ ਤੇ ਓਆਪਣੇ ਸੂਟ ਦਾ ਪੱਲਾਫੈਡ ਕੇ ਉੱਪਰ ਨੂਚੁੱਕਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ. ਸੋਨੀ ਦਾ ਕਾਲੇਜਾ ਗੱਲਨੂ ਜਾ ਲਗਦਾ ਹੈ. ਜਿਵੇ ਜਿਵੇ ਸੀਮਾ ਦੇਸੂਟ ਦਾ ਪੱਲਾ ਉੱਪਰਨੂ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀਉਸਦਾ ਰਾਲ ਦੇ ਏਂਜਿਨਵਾਂਗ ਫੁੱਲ ਸਪੀਡ਼ਨ ਤੇਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹਾਥ ਹੋਰਵੀ ਤੇਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂਦਾਹੈ. ਸੂਟ ਦਾ ਪੱਲਾਉੱਪਰ ਜਾੰਦਯੰ ਸਭ ਤੋਂਪਿਹਲਾਂ ਸੋਨੀ ਨੂ ਉਸਦੀਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਨਜ਼ਰਆਯੁਨਦਾ ਹੈ......ਫਿਰ ਉਸਦਾਗੋਰਾ ਚਿੱਟਾ ਪੇਟ ਨਜ਼ਰਆਯੂੰ ਲਗਦਾ ਹੀ. ਜਦਉਸਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਪਣੀ ਮਾਦੀ ਗੇਹੜੀ ਧੁੰਨੀ ਤੇਪੈਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਲਾਖਰੋਕਡਯਨ ਰੋਕਡਯਨ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹੋਕ੍ਰਹ ਨਿੱਕਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਸੀਮਾਆਪਨਿਯਨ ਅਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੇਪੁੱਤ ਨੂ ਖਾਧਾ ਦੇਖਰਿਹਈ ਸੀ ਜੋ ਆਪਣੇਕਪਦੇ ਉਤਾਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਉਸਦਾ ਸਨ ਵਰਗਾ ਲਲਸਿਧਾ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਮਾਨਨਾਲ ਲਸਰ ਚੁੱਕੀ ਖਾਧਾਸੀ. ਓ ਆਪਣੇ ਹਾਥਵਿਚ ਲਲ ਫਾਡੀ ਆਪਣੀਮਾ ਵੱਲ ਵਧਦਾ ਹੈਤਾਂ ਸੀਮਾ ਦੀ ਫੁਡੀਹੋਰ ਵੀ ਜ਼ੋਰਾਂ ਨਾਲਕੁਰਲਯੁੰ ਲਗਦੀ ਹੈ, ਉਸਦੇਦਿਲ ਦੀ ਧਦਕਂ ਹੋਵੀ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀਹੈ, ਉਸਦੇ ਮੁੱਂੇ ਉਸਦੇਸਾਹਾਂ ਨਾਲ ਹੋਰ ਭੀਉੱਪਰ ਨੂ ਉਤਤਦੇ ਹਂਨ. ਓਸਦਾ ਪੁੱਤ ਉਸਦੀਯਨ ਅਖਾਂਵਿਚ ਅਖਾਂ ਪਯੀ ਬਿਲ੍ਕੁਲਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸ ਵੱਲਪੈਰ ਪੁੱਟਦਾ ਹੈ ਤਾਂਸੀਮਾ ਨੂ ਕਂਬਨੀ ਚਿਦਂਲਗਦੀ ਹੈ. ਉਸਦੇ ਲਲਦਾ ਤੋਪਾ ਗੇਂਦ ਵਰਗਾਮੋਟਾ ਸੀ ਤੇ ਲਾਲਹੋ ਕੇ ਇੰਘ ਚਮਕਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਬਾਧੇਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਹੋਵੇ. ਉਸੇਬੇਲੇ ਸੀਮਾ ਨੂ ਨਾਲਦੇ ਬਾਤਰੂਮ ਬਿਚੋਂ ਆਪਣੇਪੁੱਤ ਦੀ ਕ੍ਰਹ ਸੁਣਯੀਦੇਂਦੀ ਹੈ.
ਏਕਪਾਸੇ ਸੀਮਾ ਆਪਣੇ ਵੱਲਵਧਦੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦਿਯਨਅਖਾਂ ਵਿਚ ਅਖਾਂ ਪਯੀਉਸਨੂ ਤੱਕ ਰਿਹਈ ਸੀ. ਉਸਨੂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦਿਯਨਗੇਹੜਿਯਾਨ ਅਖਾਂ ਦੇਖ ਇੰਘਲਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇ ਓਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਹੋਵੇ. ਦੂਜੇਪਾਸੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂ ਆਪਣੇਪੁੱਤ ਦੀ ਕ੍ਰਹ ਸੁਣਯੀਦੇਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੀਉਂਗਲ ਏਕ ਪਲ ਲਾਯੀਉੱਸ੍ਦ ਛੋਲੇ ਤੇ ਗੋਲਗੋਲ ਘੁੱਮਦੀ ਹੈ ਤੇਓ ਕੱਸ ਕੇਆਪਣੇ ਮੁੱਂੇ ਦੀ ਡੋਡੀਨੂ ਮਸਲਦੀ ਹੈ-ਇੰਨੀਕੱਸ ਕੇ ਖੁਦ ਆਪਮੂਹਰੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚੋਂਏਕ ਚੀਖ਼ ਨਿੱਕਲ ਜਾਂਦੀਹੈ. ਕਾਮ ਦੀ ਅੱਗਬੀਚ ਸਾਡਦੀ ਜੱਟੀ ਤੋਂਸਬਰ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਤੇਓ ਏਕ ਹਾਥਨਾਲ ਆਪਣੇ ਛੋਲੇ ਨੂਰਗਦਾਨ ਲਗਦੀ ਹੈ ਤੇਦੂਜੇ ਹਾਥ ਨਾਲ ਆਪਣੀਫੁਡੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਅੰਦਰਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲਗਦੀ ਹੈ.
ਸੋਨੀਦੇ ਕੰਨੀ ਜੱਦ ਆਪਣੀਮੇ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚੋਂਨਿੱਕਲੀ ਡੱਬੀ ਹੋਯੀ ਚੀਖ਼ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਪੈਂਦੀ ਹੈਤਾਂ ਓਸਦੇ ਟੁੱਟਯੰ ਵਿਚਪਿਹਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਗਰਮਹੋ ਚੁੱਕਾ ਵੀਜ ਉਬਲਣਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ. ਪਰਓ ਉਸ ਚੀਖ਼ਨੂ ਸੁਣ ਕੇ ਭੀਆਪਨਿਯਨ ਅਖਾਂ ਨਹੀ ਖੋਲਦਾਕ੍ਯੋਂਕੇ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖਲੋਤੀਉਸਦੀ ਮਾ ਹੁਣ ਪੱਲਾਇੰਨਾ ਉੱਪਰ ਕਰ ਚੁੱਕੀਸੀ ਕੇ ਉਸਦੀ ਬ੍ਰਾਨਜ਼ਰ ਆਯੂੰ ਲੱਗ ਪਯੀਸੀ. ਪਰ ਉਸਦੀ ਮਾਇਥੇ ਵੀ ਨਹੀ ਰੁਕਦੀ, ਓ ਸੂਟ ਉੱਪਰਚੁਕਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇਅੰਤ ਨੂ ਓ ਆਪਨਿਯਨਬਾਹਾਂ ਠਣੀ ਉਸਨੂ ਕਾਢਦੇਂਦੀ ਹੈ..ਸੋਨੀ ਆਪਣੇਸਾਹਮਣੇ ਪਿਹਲੀ ਬਾਰ ਆਪਣੀਮਾ ਨੂ ਸਲਵਾਰ ਤੇਬ੍ਰਾ ਵਿਚ ਖਾਡ਼ੀ ਦੇਖਰਿਹਾ ਸੀ. ਉਸਦੇ ਮੁਖੋਂਫਿਰ ਤੋਂ ਕ੍ਰਹ ਫੁੱਟਪੈਂਦੀ ਹੈ. ਉਸਦੇ ਮੁੱਮਯਨਦਿਯਨ ਡੋਡਿਯਨ ਹੋਰ ਵੀਸਖਤ ਹੋ ਕੇ ਬ੍ਰਾਚੋਂ ਬਾਹਰ ਝਾਕਣ ਦੀਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹੀਯਾਨ ਸੰਨ. ਉਸਦੇ ਮੁੱਮਯਨ ਤੋਹ ਥੱਲੇਉਸਦਾ ਪਤਲਾ ਜਿਹਾ ਲੱਕਅੰਦਰ ਨੂ ਵੱਲ ਖਾਰਿਹਾ ਸੀ. ਸੀਮਾ ਆਪਣੇਹਾਥ ਆਪਣੀ ਪੀਠ ਪਿੱਛੇਲੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇਸੋਨੀ ਦੇ ਸਾਹ ਰੁਕਣਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਹੁਣਓ ਹਰ ਸਾਹਨਾਲ ਕ੍ਰਹ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਟੁੱਟਯੰ ਵਿਚ ਉੱਬਲਦਾ ਵੀਜਉਸਦੇ ਲੂਣ ਵੱਲ ਨੂਬਧਾਨ ਲੱਗਾ ਸੀ.
ਸੀਮਾਦਾ ਪੁੱਤ ਏਕ ਏਕਕਦਮ ਪੁੱਟਦਾ ਉਸਦੇ ਬੇਹਦਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕਾ ਸੀਤੇ ਹੁਣ ਓ ਉਸਤੋਂਕੁਝ ਕੋ ਕਦਮਾ ਦੀਵਿਥ ਤੇ ਹੀ ਰਿਹਗਯਾ ਸੀ. ਏਕ ਪਾਸੇਸੀਮਾ ਦੇ ਕੰਨੀ ਨਾਲਦੇਬਾਤਰੂਮ ਚੋ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਦਿਯਨ ਕਰਾਹਾਂ ਪੇ ੜਿਯਾਨਸੰਨ ਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇਉਸਦੀਯਨ ਅਖਾਂ ਵਿਚ ਝਾਕਦਾਪੁੱਤ ਉਸ ਵੱਲ ਆਪਣਾਲੂਣ ਖਾਧਾ ਕਰੀ ਕੋਲਹੋਰ ਕੋਲ ਆਯੀ ਜਾਰਿਹਾ ਸੀ. ਉਸਦੀਯਨ ਲੱਤਾਂਆਪ ਮੂਹਰੇ ਚੌਧਿਯਨ ਹੋਣਲੱਗਿਯਨ ਜਿਵੇ ਓ ਆਪਣੇਖਯਲਂ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਵੱਲਵਧਦੇ ਪੁੱਤ ਨੂ ਆਪਣੀਫੁਡੀ ਦੇਣ ਲਾਯੀ ਤੈਯਰਹੋ ਰਿਹਈ ਹੋਵੇ. ਉਸਦਾਅੰਗ ਅੰਗ ਬੁਖਾਰ ਵਾਂਗੜਾਟਾੱਪ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਉੱਸ੍ਦਪੁੱਤ ਹੁਣ ਉਸਤੋਂ ਦੋਕੋ ਕਦਮਾ ਦੀ ਵਿਥਤੇ ਹੀ ਸੀ. ਓਜ਼ੋਰਾਂ ਨਾਲ ਸਿਸਕਾਨ ਲਗਦੀਹੈ. ਨਾਲ ਦੇ ਬਟਰੂਮਵਿਚ ਉਸਦਾ ਪੁੱਤ ਕ੍ਰਹਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਉੱਧਰਸੀਮਾ ਮੀਂਹ ਨਾਲ ਭਿੱਜਦੀਆਪਣੀ ਬ੍ਰਾ ਦੀ ਹੁੱਕਖੋਲ ਦੇਂਦੀ ਹੈ ਤੇਆਪਣੇ ਹਾਥ ਆਯੇਜ ਲੇਯੌਂਦੀਹੈ. ਭਾਵੇ ਇਕ ਪਲਲਾਯੀ ਉਸਦੇ ਹਾਥ ਆਪਣੀਬ੍ਰਾ ਤੋਂ ਹੱਟ ਗਾਏਸੰਨ ਪਰ ਖੁੱਲਾਂ ਦੇਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਓ ਥੱਲੇਨਹੀ ਡਿਗਦੀ. ਓਸ੍ਡ ਬ੍ਰਾਮੀਂਹ ਨਾਲ ਗਿੱਲੀ ਉਸਦੇਮੁੱਮਯਨ ਨਾਲ ਇੰਘ ਚਿਮਬਦਿਯੀਓਸੀ ਜਿਵੇ ਉਹਨਾ ਤੋਂਅਲਗ ਨਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀਹੋਵੇ. ਸੀਮਾ ਦੇ ਹਾਥਆਪਣੀ ਬ੍ਰਾ ਤੇ ਪਹੂੰਹਜਾਂਦੇ ਹਂਨ ਓ ਆਪਨਿਯਨਅਖਾਂ ਘੁੱਟ ਕੇ ਮੀਚਲੈਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਹੌਲੀਬਿਲ੍ਕੁਲ ਹੌਲੀ ਉਸਦੇ ਹਾਥਬ੍ਰਾ ਉਸਦੇ ਮੁੱਮਯਨ ਤੋਂਥੱਲੇ ਨੂ ਖਿਸਕਾਯੁੰ ਲਗਦੇਹਂਨ. ਸੋਨੀ ਨੂ ਮਿਹਿਸੂਸਹੋਯ ਕੇ ਹੁਣ ਓਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਵੀ ਛੁੱਟਸਕਦਾ ਸੀ. ਉਸਦੀ ਮਾਦੇ ਮੁੱਂੇ ਉਸਦੀਯਨ ਅਖਾਂਸਾਹਮਣੇ ਬੇਪਰਦਾ ਹੁੰਦੇ ਜਾਰਹੇ ਸੰਨ ਤੇ ਓਸਾਹ ਰੋਕੀ ਉਸਦੀਯਨ ਡੋਡਿਯਨਨੰਗਿਯਨ ਹੋਣ ਦਾ ਇੰਤੇਜ਼ਾਰਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਉਧਰਸੀਮਾ ਦਿਯਨ ਲੱਤਾਂ ਕਾਫੀਖੁੱਲ ਚੁੱਕੀਯਨ ਸੰਨ ਤੇਉਸਦਾ ਪੁੱਤ ਉਸਦੇ ਬਿਲ੍ਕੁਲਸਾਹਮਣੇ ਖਲੋਤਾ ਸੀ. ਦੋਹਾਂਵਿਚ ਕੁਘ ਕੋ ਇੰਚਾਦੀ ਵਿਥ ਸੀ. ਉਸਦਾਪੁੱਤ ਲਗਾਤਾਰ ਉਸਦੀਯਨ ਅਖਾਂਵਿਚ ਤੱਕਦਾ ਆਪਣਾ ਲੱਕਅੱਗੇ ਨੂ ਧੱਕਦਾ ਹੈ. ਸੀਮਾ ਦਿਯਨ ਅਖਾਂ ਬੰਦਹੋ ਜਾਂਦਿਯਨ ਹਂਨ. ਓਡੋਨਾ ਹਟਾਣ ਨਾਲ ਆਪਣੀਫੁਡੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਨੂਫੈਲਯੂੰਦੀ ਹੈ. ਓ ਕਮਬੱਰਿਹਈ ਸੀ ਤੇ ਓਸਦਾਪੂਰਾ ਸਰੀਰ ਝਟਕੇ ਖਾਰਿਹਾ ਸੀ
ਸੀਮਾਦੀ ਬ੍ਰਾ ਥੱਲੇ ਹੁੰਦੀਹੁੰਦੀ ਉਸਦੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇਮੁੱਮਯਨ ਨੂ ਨੰਗੀ ਕਰੀਜਾ ਰਿਹਈ ਸੀ. ਸੋਨੀਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਪਣੀ ਮਾਦੇ ਮੁੱਮਯਨ ਤੋਂ ਖਿਸਕਦੀਬ੍ਰਾ ਦੀ ਉੱਪਰਲੀ ਫੱਟੀਤੇ ਸੀ. ਓ ਫੱਟੀਗਿੱਲੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇਮੁੱਮਯਨ ਨਾਲ ਚਿਮਬਡਿਯੋ ਓਹ੍ਨਾਨੂ ਘੁੱਟਦੀ ਥੱਲੇ ਜਾਰਿਹਈ ਸੀ. ਉਸਦੇ ਦੁਧਵਰਗੇ ਮੁੱਮਯਨ ਤੇ ਅਚਾਨਕਸੋਨੀ ਨੂ ਗੇਹੜੇ ਗੁਲਾਬੀਰੰਗ ਦਾ ਘੇਰਾ ਨਜ਼ਰਆਯੁੰ ਲੱਗਾ. ਓ ਘੇਰਾਬਧਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਬ੍ਰਾ ਦੀ ਉੱਪਰਲੀਫੱਟੀ ਐਨ ਉਸਦੇ ਮੁੱਮਯਨਦਿਯਨ ਡੋਡਿਯਨ ਤੇ ਟੀਕਿਯੋਸੀ.
ਸੀਮਾਕਮਬਦੀ ਹੋਯੀ ਆਪਨਿਯਨ ਲੱਤਾਂਚੌਦੀਯਾ ਕੀਤੀ ਆਪਣੀ ਫੁਡੀਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇਆਪਣੇ ਹਟਾਣ ਨਾਲ ਖੋਲਕੇਖਾਧੀ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਇੰਤੇਜ਼ਾਰਕਰ ਰਿਹਈ ਸੀ ਕੇਕਦੋਂ ਉਸਦਾ ਲੂਣ ਉਸਦੀਫੁਡੀ ਨੂ ਚੁਏਗਾ ਤੇਫਿਰ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਵੱਡਜਾਵੇਗਾ. ਉਸਨੂ ਆਪਣੇ ਲੱਕਤੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇਹਾਥ ਮਿਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੇ ਹਂਨਤੇ ਓ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂਖੁਦ ਨੂ ਡਿੱਗਨੋ ਬਚਯੂੰਦੀਹੈ. ਓ ਸਾਹ ਰੋਕਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਫੁਡੀਬੁਰੀ ਤੇਰਾਂ ਨਾਲ ਫਦਕਰਿਹਈ ਸੀ, ਫਿਰ ਉਸਨੂਆਪਣੀ ਫੁਡੀ ਦੇ ਬੁਲਾਣਤੇ ਲੂਣ ਦੇ ਟੋਪੇਦਾ ਿਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਓ ਆਪਣੇ ਹਾਥਆਪਣੀ ਫੁਡੀ ਤੋਂ ਚੁੱਕਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਲੱਕਤੇ ਰਖ ਦੇਂਦੀ ਹੈਤੇ ਉਸਦਾ ਪੁੱਤ ਲੂਣਅੱਗੇ ਨੂ ਧੱਕਦਾ ਹੈਤਾਂ ਓ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂਨੂ ਫੈਲਯੱੰਡਾ ਉਸਦੇ ਛੋਲੇ ਨੂਰਗਦਦਾ ਹੈ. "ਹਾਏਪੁੱਤ......ਵੇ ਪੁੱਤ......ਹਾਏ....ਹਾਏ.......ਹਾਏ...ਮੇਰਾ ਰੱਬਾ......" ਸੀਮਾ ਸਿਸਕਦੀ ਹੋਯੀ ਛੁੱਟਣਲਗਦੀ ਹੈ.
ਸੋਨੀਦਿਯਨ ਅਖਾਂ ਪੂਰੀ ਤਮਮਨਾਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮਾ ਦੇਹਟਾਣ ਤੇ ਟੀਕਿਯਾ ਪਾਇੀਆਨਸੰਨ ਜੋ ਆਖਿਰੀ ਕੰਢੇਤੇ ਆ ਕੇ ਰੁੱਕਗਾਏ ਸੰਨ. ਸੀਮਾ ਅਖਾਂਘੁੱਟੀ ਏਕ ਪਾਲ ਲਾਯੀਹਟਾਣ ਨੂ ਰੋਕਦੀ ਹੈ, ਸੋਨੀ ਸਾਹ ਰੋਕੀ ਆਪਣੀਮਾ ਦੇ ਮੁੱਮਯਨ ਦਿਯਨਡੋਡਿਯਨ ਨਜ਼ਰੀ ਪੈਣ ਦੀਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਸੀਮਾ ਦਾ ਹਾਥ ਹੌਲੀਦੇਣਾ ਥੱਲੇ ਨੂ ਹੋਯਪਰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਬ੍ਰਾਦੀ ਫੱਟੀ ਡੋਡਿਯਨ ਦੇਉੱਤੇ ਹੀ ਸੀ,.ਸੀਮਾਨੇ ਹਾਥ ਨੂ ਝਟਕਯਾਤੇ ਆਪਣੇ ਹਟਾਣ ਨਾਲਬ੍ਰਾ ਲਾਹ ਕੇ ਥੱਲੇਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਆਪਣੇਪੁੱਤ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀਨੰਗੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਓਏਕ ਸਲਵਾਰ ਵਿਚ ਆਪਣੇਪੁੱਤ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅਧੀਨੰਗੀ ਖਾਡ਼ੀ ਸੀ ਤੇਉਸਦਾ ਪੁੱਤ ਕਦੇ ਉਸਦਾਚਿਹਰਾ ਦੇਖਦਾ ਸੀ ਕਦੇਉਸਦੇ ਮੁੱਂੇ ਤੇ ਕਦੇਉਸਦੇ ਪਤਲੇ ਜਹੇ ਲੱਕਨੂ. ਸੋਨੀ ਦਿਯਨ ਅਖਾਂਸਿਰਫ ਇਕ ਪਾਲ ਲਾਯੀਆਪਣੀ ਮਾ ਦੇ ਪੁਰਨੰਗੇ ਮੁੱਮਯਨ ਤੇ ਪਯਯਾਨਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕੋ ਨਿਗਾਹਭਰ ਕੇ ਉਸਦੀਯਨ ਗੁਲਾਬੀਡੋਡ਼ੀਤਾਂ ਦੇਖ ਕੇ ਆਪਨਿਯਨਅਖਾਂ ਘੁੱਟ ਲਇੀਆਨ. ਉਸਦੇਲੂਣ ਨੇ ਪਿਚਕਾਰਿਯਾਨ ਮਾਰਨੀਯਨਸ਼੍ਯੂਯੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਯਾਂ. "ਮਮ੍ਮੀ.......ਮਮ੍ਮੀ.........ਹਾਏ......ਮਮ੍ਮੀ....." "ਪੁੱਤ.......ਹਾਏ ਵੇ ਮੇਰਾਪੁੱਤ..................ਹਾਏ ਵੇ ਮੇਰੇਲਾਡਲਾ" ਮਾ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਨੂ ਛੁੱਟਡਾਯਨ ਸੁਣ ਰਿਹਈ ਸੀਤੇ ਪੁੱਤ ਆਪਣੀ ਮਾਨੂ. ਦੋਨੋ ਦਿਯਨ ਚੀਖਾਉਹਨਾ ਦੇ ਆਨੰਦ ਨੂਡ੍ਯੂਨਾ ਚੌਣਾ ਕਰ ਰਿਹੀਯਾਨਸੰਨ. ਹੁਣ ਓ ਖਯਲਂਚੋਂ ਭਰ ਆ ਚੁੱਕੇਸੰਨ.
Comments
Post a Comment