ਨਮਸਟੇਯ ਸਾਬ ਰੀਡਰ੍ਸ ਨੂ . ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਪ੍ਰੀਤੋ ਹੈ ਤੇ ਮੀਨ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਜਲੰਧਰ ਦੇ ਕੋਲ ਇਕ ਪਿੰਡ ਦੀ ਰਿਹਣ ਵਾਲੀ ਹਨ. ਮੇਰੀ ਉਮਰ 30 ਸਾਲ ਦੀ ਹੈ . ਤੇ ਮੇਰੇ ਇਕ ਮੁੰਡਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਉਮਰ 6 ਸਾਲ ਦੀ ਹੈ. ਮੀਨ ਆਪਣੀ ਈਯੀ ਸ੍ਟੋਰੀ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਹੀ ਲਿਖ ਰਹੀ ਆ ਕਿਓ ਕਿ ਮੇਨੂ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲਣਾ ਤੇ ਲਿਖਾ ਹੀ ਪਸੰਦ ਹੈ . ਹੁਣ ਮੀਨ ਆਪਣੀ ਸ੍ਟੋਰੀ ਵਾਲ ਜਾਂਦੀ ਆ . ਮੀਨ ਇਕ ਹਾਉਸਵਾਇਫ ਹਨ ਤੇ ਮੇਰੇ ਘਰਵਾਲਾ ਫਾਰ੍ਮਰ ਹੈ . ਮੇਨੂ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਹ ਹੀ ਫੁਡੀ ਮਰਨ ਦਾ ਭੂਤ ਸ਼ੋੰਕ ਹੈ , ਇਸ ਲੇਯਈ ਮੇਰਾ ਘਰਵਾਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਸਰ੍ਦਾ ਨਹੀ ਤੇ ਮੀਨ ਹੋਰ ਲੂਣ ਭੀ ਲਭਦੀ ਰਿਹਦੀ ਆ.ਮੇਰਾ ਸਾਇਜ਼ 34 30 36 ਹੈ ਮੇਰਾ ਰੰਗ ਭੀ ਬਿਲ੍ਕੁਲ ਗੋਰਾ ਹੈ. ਮੀਨ ਕਾੱਫੀ ਬਾਰ ਬੂੰਦ ਮਰਵਾ ਚੁਕੀ ਆ ਇਸ ਲੇਯਈ ਮੇਰੀ ਬੂੰਦ ਕਾਫੀ ਬਾਡੀ ਹੋ ਚੁਕੀ ਆ , ਬਾਹਰ ਵਾਲ ਨੂ ਨਿਕਲੀ ਹੋਯੀ ਆ .
ਜੀਨੁ ਦੇਖ ਕੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁੰਡੇਯਾ ਦਾ ਲੂਣ ਖਡ਼ਾ ਹੀ ਰਿਹਦਾ . ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਮੇਨੂ ਭਾਭੀ ਹੀ ਕਿਹਦੇ ਆ. ਮੀਨ ਜਯਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਸੂਟ ਸਲਵਾਰ ਹੀ ਪੁੰਡੀ ਆ , ਤੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਕਯੀ ਮੁੰਡੇ ਮੇਰੀ ਸਲਵਾਰ ਲਾ ਭੀ ਚੁਕੇ ਆ. ਆਜ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਲਾਂ ਲੇਨ ਨੂ ਭੂਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਦੋਫੇਰ ਦਾ ਟਾਇਮ ਸੀ ਘਰ ਭੀ ਕੋਈ ਨਹੀ ਸੀ .. ਘਰਵਾਲਾ ਖੇਤਾ ਹੂ ਗੇਯਾ ਹੋਯ ਸੀ ਤੇ ਸਾਸ ਪਿੰਡ ਦਿਯਾ ਬੂਦਿਯਾ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਗੁਰੂਘਰ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਲੇਯਈ ਗੇਯਈ ਹੋਯੀ ਸੀ , 2 ਦਿਨ ਬਾਹਰ ਹੀ ਸੀ ਓ . ਮੁੰਡਾ ਮੇਰਾ ਸ੍ਕੂਲ ਗੇਯਾ ਸੀ ਮੇਰੀ ਫੁਡੀ ਛੀਕਾ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂ ਚੁਪ ਕਰਵਾਨ ਲੇਯਈ ਲੂਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ . ਛੋਟੇ ਲੂਣ ਨਾਲ ਭੀ ਚੁਪ ਨ੍ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਬਾਡਾ ਹੀ ਲੂਣ ਮੰਗਦੀ ਹੈ ਈਯੀ . ਮੀਨ ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੇਤੀ ਸੀ ਤੇ ਬਾਹਰ ਲਾਂਭੇੜਦਾਰਾ ਦਾ ਬਾਡਾ ਮੁੰਡਾ ਜੀਟਾ ਆਯਾ ਤੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੱਾਦਕਂ ਲਗ ਪੇਯਾ . ਤੇ ਮੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦਾ ਨਾਮ ਲੇ ਕੇ ਭੁਲਾਨ ਲਗ ਗੇਯਾ . ਮੀਨ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਗੇਯਈ ਤੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਦਿਤਾ. ਉਨੇ ੇਦਾਰ ਉਦਾਰ ਦੇਖੇਯਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਵੈਡ ਗੇਯਾ ਤੇ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਮੋਂੇ ਫੈਡ ਲੇਏ ..
ਪ੍ਰੀਤੋ : “ਹਾਰਾਂਜਡੇਯਾ ਰੁਕ ਜਾ ਕ੍ਯੂ ਹਲਕੇ ਕੁੱਤੇ ਵੈਂਗ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ, ਸਬਰ ਕਰ ਇਥੇ ਹੀ ਆ ਮੀਨ”
ਜੀਟਾ : “ਭੇਂਚੂ ਸਾਲੀ ਤੂ ਦਸੇਯਾ ਨਹੀ ਤੇਰਾ ਸਾਸ ਗੇਯਈ ਹੋਯੀ ਆ, ਮੀਨ ਆਵੇ ਮੁਠ ਮਾਰੀ ਜਾਂਦਾ ਘਰ ਬੇਤਾ, ਤੇਰਾ ਘਰਵਾਲਾ ਖੇਤਾ ਚ ਮਿਲੇਯਾ ਉਨੇ ਦਸੇਯਾ ਮੇਨੂ ਸਾਬ ਕੁਛ”
ਪ੍ਰੀਤੋ: “ਚਾਲ ਫੇਰ ਕਿ ਹੋਯ ਜੇ ਨਹੀ ਦਸੇਯਾ ਗੁੱਸਾ ਕ੍ਯੂ ਕਰਦਾ ਆਜਾ ਅੰਦਰ ਵੇਲ ਬੇਡ ਤੇ “
ਜੀਟਾ :”ਚਾਲ ਸੱਲੀਏ ਕਿਨੇ ਦਿਨ ਹੋ ਗੇਯਈ ਤੇਰੀ ਫੁਡੀ ਨ੍ਹੀ ਮਾਰੀ ਆਜ ਲੇਨੇ ਨਜ਼ਰੇ”
ਫੇਰ ਉਨੇ ਮੀਨ ਬਾਹਾਂ ਚ ਚੁਕ ਲੇਯਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਬੇਡ ਤੇ ਲੇ ਗੇਯਾ . ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਉਨੇ ਮੇਰਾ ਸੂਟ ਲਾ ਦਿਯਾ ਤੇ ਮੇਰੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਡਾ ਖੋਲ ਦਿਤਾ. ਮੀਨ ਭੀ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਨਾ ਓਡਾ ਪਜਾਮਾ ਖੋਲ ਕੇ ਉਡਾ ਲੂਣ ਫੈਡ ਲੇਯਾ.
ਪ੍ਰੀਤੋ : “ਹਰਮੀਆ ਤੇਰਾ ਲੂਣ ਦੇਖ ਕਿਨਾ ਗਰਮ ਹੋਯ ਜਿਡਾ ਆਗ ਲਗੀ ਹੁੰਦੀ ਅੰਦਰ ਈਦੇ”
ਜੀਟਾ :”ਆਹੋ ਆਗ ਹੀ ਲਗੀ ਆ , ਚਾਲ ਹੁਣ ਮੁਹ ਚ ਪਾ ਕੇ ਭੁਜਾ ਦੇ , ਠੰਡਾ ਕਰਦੇ ਈਨੂ ”
ਮੀਨ ਉਡਾ ਲੂਣ ਮੁਹ ਚ ਪਾ ਲੇਯਾ ਤੇ ਛੁਪੇ ਲਗਨੇ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੇ , ਮੇਨੂ ਛੁਪੇ ਲਗਨ ਚ ਭੂਤ ਮਜ਼ਾ ਔਂਦਾ ਤੇ ਮੀਨ ਸਾਰਾ ਲੂਣ ਮੁਹ ਚ ਅੰਦਰ ਲੇ ਕੇ ਛੁਪੇ ਲਗੰਦੀ ਆ , 10 ਮੀਨ ਛੁਪੇ ਲਗਦੀ ਰਹੀ ਫੇਰ ਉਨੇ ਮੇਨੂ ਬੇਡ ਤੇ ਲਾਮੀ ਪਾ ਲੇਯਾ ਫੇਰ ਪਨਤਯ ਭੀ ਲਾ ਦਿਤੀ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੁਹ ਮੇਰੀ ਫੁਡੀ ਤੇ ਰਖ ਕੇ ਚਟਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ, ਮੇਨੂ ਬਾਡਾ ਮਜ਼ਾ ਔਡਣਾ ਜਦੋ ਕੋਈ ਮੇਰੀ ਫੁਡੀ ਚਟਦਾ ਆ, ਫੇਰ ਉਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁਡੀ ਤੇ ਲੂਣ ਰਖੇਯਾ ਤੇ ਇਕ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਢਾਕਾ ਮਰੇਯਾ ਤੇ ਉਡਾ ਲੂਣ ਮੇਰੀ ਫੁਡੀ ਚ ਸਾਰਾ ਚਲਾ ਗੇਯਾ, ਸਾਲੇ ਨੇ ਜਾਂ ਹੀ ਕਦ ਦਿਤੀ ਸੀ ਮੇਰੀ . ਫੇਰ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ. ਜੀਟਾ ਦੀ ਇਕ ਗਲ ਤੇ ਪੱਕੀ ਆ .. ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿ ਖਾ ਕੇ ਔਂਦਾ ਓ ਉਡਾ ਪਾਣੀ ਨਿਕਲਨ ਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਨ੍ਹੀ ਲੇਂਦਾ, ਮੇਰੀ ਬਸ ਕਰਵਾ ਕੇ ਹਟਦਾ . ਫ੍ਹੇਲਾ ਤਾ ਉਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁਡੀ ਦਿਯਾ ਛੀਕਾ ਬੰਦ ਕਰਵਇਿਆ. ਫੇਰ ਮੇਰੀ ਬੂੰਦ ਦੇ ਦੁਵਲੇ ਹੋ ਗੇਯਾ . ਮੇਰੇ ਛੁਟਡ ਫੈਡ ਕੇ ਬੂੰਦ ਚ ਲੂਣ ਧਕ ਦਿਤਾ ਤਾ ਕੱਾਸੇ ਤੇ ਕੈਸਾ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਫੇਰ ਉਨੇ ਮੇਰੀ ਬੂੰਦ ਵਿਚ ਹੀ ਆਪਣਾ ਪਾਣੀ ਕਦ ਦਿਤਾ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉਪਰ ਹੀ ਲਮਾ ਪੀ ਗੇਯਾ . ਮੇਉਨ ੂਨੂ ਪਰੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਜਾਂ ਲਗੀ ਤਾ
ਜੀਟਾ : ਕੀਤੇ ਤੁਰ ਗੇਯਈ
ਪੀਟੋ : ਮੂਟ ਕਰ੍ਨ ਚਾਲੀ ਆ ਨਾਲੇ ਆ ਬੂੰਦ ਭੀ ਧੋ ਆਵਾ ਤੂ ਗੰਦੀ ਕਰਤੀ.
ਜੀਟਾ : ਜਾ ਜਾ ਕਰ ਆ ਮੂਟ
ਮੀਨ ਬਾਤਰੂਮ ਚਾਲੀ ਗੇਯਈ . ਮੀਨ ਫੁਡੀ ਤੇ ਬੂੰਦ ਨੂ ਟਵਲ ਨਾਲ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੂਟ ਕਰ੍ਨ ਬਿਹ ਗੇਯਈ ਤਾ ਓ ਮਗਰ ਹੀ ਆ ਗੇਯਾ.
ਪ੍ਰੀਤੋ : ਤੂ ਕੀਤੇ ਮੁਹ ਚੂਕੇਯਾ , ਕਿ ਹੋਯ
ਜੀਟਾ : ਆਜੇ ਤਾ ਕੁਛ ਨ੍ਹੀ ਹੋਯ ਹੁਣ ਹੋਯੂ ਜੋ ਹੋਣਾ.
ਫੇਰ ਉਨੇ ਮੇਨੂ ਬਾਹ ਤੋਹ ਫੈਡ ਕੇ ਖਡ਼ਾ ਕਰ ਲੇਯਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲੂਣ ਮੇਰੀ ਫੁਡੀ ਚ ਪਾ ਕੇ ਕਿਹਦਾ.
ਜੀਟਾ : ਹੁਣ ਕਰ ਮੂਟ ਸਲੀਏ
ਪ੍ਰੀਤੋ : ਹਾਟ ਜਾ ਹਾਰਾਂਦੇਯਾ ਪਰੇ ਮੂਟ ਲੇਨ ਦੇ ਮੇਨੂ
ਮੀਨ ੂਨੂ ਹਲਕਾ ਢਾਕਾ ਮਰੇਯਾ ਤੇ ਉਡਾ ਲੂਣ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗੇਯਾ, ਤੇ ਮੀਨ ਮੂਤ੍ਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ ਤਾ ਉਨੇ ਭੀ ਮੂਟ ਤਾਲੇ ਆਪਣਾ ਲੂਣ ਰਖ ਕੇ ਦੂੰ ਲਗ ਗੇਯਾ. ਫੇਰ ਉਨੇ ਉਪਰ ਫਾਵਾੜਾ ਚਲਾ ਦਿਤਾ ਤੇ ਅੱਸੀ ਨਾਹਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ ਮਿਲ ਕੇ, ਉਨੇ ਮੇਨੂ ਕਾਂਡ ਸੇ ਨਾਲ ਲਗਾ ਦਿਤਾ ਤੇ ਮੇਰੀ ਬੂੰਦ ਚ ਲੂਣ ਧਕ ਦਿਤਾ ਤੇ ਬਾਤਰੂਮ ਚ ਹੀ ਮੇਰੀ ਬੂੰਦ ਵਜਨੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੀ, ਫੇਰ ਮੇਨੂ ਤਾਲੇ ਬੇਤਕੇ ਮੇਰੇ ਮੁਹ ਚ ਲੂਣ ਪਾ ਦਿਤਾ ਤੇ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਮੇਰੇ ਮੁਹ ਚ ਕਦ ਦਿਤਾ. ਲੂਣ ਦੇ ਮਾਲ ਦਾ ਸਵਾਦ ਹੀ ਭੂਤ ਵਦੀਯਾ ਹੁੰਦਾ. ਮੇਨੂ ਭੂਤ ਪਸੰਦ ਆ , ਪਰ ਨਿਕਲਦਾ 1 , 2 ਚਮਚੇ ਜਿਨਾ ਹੀ ਆ ਈਯੀ ਪੰਗਾ ਆ .. ਨਹੀ ਤੇ ਮੀਨ ਗ੍ਲਾਸ ਭਰ ਭਰ ਪੀਈ ਲੇਵਾ. ਫੇਰ ਬੇਡਰੂਮ ਚ ਉਡਾ ਮੋਬਾਇਲ ਵਾਜ ਗੇਯਾ ਤੇ ਓ ਚਲਾ ਗੇਯਾ ਮੀਨ ਨਹਾ ਕੇ ਬਾਤਰੂਮ ਚ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਤਾ ਉਨੇ ਕਪਦੇ ਪਾਏ ਹੋਏ ਸੀ ਤੇ ਕਿਹਦਾ ਕੇ ਉਦੇ ਬੱਪੂ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗੇਯਾ ਉਨੇ ਜਾਣਾ ਹੁਣ , ਈਯੀ ਕਿਹ ਕੇ ਓ ਚਲਾ ਗੇਯਾ, ਮੀਨ ਭੀ ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਆਪਣਾ ਰਸੋਯੀ ਦਾ ਕਾਮ ਕਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰਤਾ.
ਕਿਵੇ ਦੀ ਲੱਗੀ ਤੁਹੁਨੌ ਮੇਰੀ ਈਯੀ ਸ੍ਟੋਰੀ ? ਜੇ ਵਦੀਯਾ ਲਗੀ ਤਾ ਮੇਨੂ ਮੈਲ ਕਰਕੇ ਜ਼ੱਰੋੜ ਦਸੇਯੋ ਮੇਰੀ ਈਮੇਲ ਇਦ ਹੈ ਭਾਭੀ.ਪੰਜਾਬੀ@ਗਮੈਲ.ਕਾਮ . ਬਾਕੀ ਮੀਨ ਆਪਣੀ ਹੋਰ ਸ੍ਟੋਰੀ ਭੀ ਲਿਖਦੀ ਰਵਾਗਾ ਜੇ ਤੁਹੁਨੌ ਮੀਨ ਪਸੰਦ ਆਯੀ ਤਾ. ਚਲੋ ਤੁਸੀ ਭੀ ਹੁਣ ਲੂਣ ਤੋਹ ਆਪਣਾ ਹਾਥ ਚਕ ਲੋ . ਮੀਨ ਚਲਦੀ ਆ ਹੁਣ ਬ੍ਯੀ ਬ੍ਯੀ
Post a Comment